In dit logje schreef ik al dat het de bedoeling van notarin W was dat collega H die er al 10 jaar werkt mij zou helpen met het zogenaamde “afdraaien”, vervolgens had notarin W bedacht dat collega H zaken zou gaan aanleggen, terwijl collega M had bedacht dat collega H haar mooi kon helpen met het 1 en ander, het laatste gebeurde dus gewoon, waarop notarin W woensdag aan het eind van de dag toch wel beteuterd aan collega C vroeg (die er ook al 17 jaar werkt), wát er daadwerkelijk was gedaan door collega H. Zoals ik ook al schreef, het is vanmorgen dit, vanmiddag dat en vanavond toch weer anders.
Nú blijkt dus dat collega M had gevraagd aan collega H om haar te helpen met de achterstand in Onroerend Goed, (begrijpelijk, ook daar is veel achterstand, wegens het vele parttime werken van de medewerkers) terwijl diezelfde achterstand in familierecht ook maar groeit en groeit (omdat ik niet kan worden ingewerkt door notarin W en/of kandidaat notaris E omdat ik beneden zit). Ik ben de enige die daadwerkelijk 5 dagen werkt, alle andere “collega’s werken 3 dagen,of 2 hele dagen en 2 halve dagen óf werken officieel 3 dagen, maar komen wel 5 dagen (er is geen touw aan vast te knopen). Als je telefoontjes moet doorverbinden beginnen de “collega’s” op voorhand al te zuchten en te steunen of te schelden, ook heel fijn om dat elke keer aan te mogen horen.
En zo is het eindeloze cirkeltje rond, ik word geacht familierecht te gaan doen, ik word niet ingewerkt, ik word tegelijkertijd ook nog geacht dingen die passeren te blijven verwerken, waardoor ik geen tijd krijg om ingewerkt te worden, het is op het kantoor van notarin W een eindeloze vicieuze cirkel, omdat de dames die er al 80 jaar werken, werken volgens een bepaald ingeroest stramien werken, iedereen die er nieuw inkomt gillend wegloopt, de notarin het geheel niet meer overziet en zich met het zogenaamde “micro management” bemoeit, hetgeen wil zeggen zich tegen dingen aan bemoeit die nergens over gaan.
Vandaag bijvoorbeeld had ik een razende mevrouw aan de lijn wiens geduld op was, zij eiste dat zij het originele document wat zij na een bespreking in april!! hadden achtergelaten terug kreeg, omdat zij naar een andere notaris ging, vanwege het simpele feit dat zij nimmer nooit werd teruggebeld. Ik begrijp dat, dus ik heb lief haar dossier in de eindeloze brij opgezocht, het document wat zij terugwilde gekopieërd, mevrouw/meneer teruggebeld: die dus blij was dat ik daadwerkelijk terugbelde, waarop ik zei dat ik dat niet meer dan normaal vond, waarop ik vervolgens door de notarin verbolgen werd aangesproken dat ik “achter haar rug om” dingen had gedaan.
Vervolgens mummelde ze dat ze meneer wel zou bellen -hetgeen ze niet gedaan heeft-, omdat diezelfde meneer voor mij stond om 17:00 uur. Met de vraag of het wel goed ging op dat kantoor en hij wenste mij sterkte, soms heb ik echt last van plaatsvervangende schaamte bij het kantoor van notarin W.
En aan het einde van de dag schoot ik bijna in de lach toen notarin W mij ietwat verbolgen toebeet dat ik “de draadjes” toch ietwat korter moest afknippen. Bij een zogenaamde minuut die je moet afwerken hoort een rood touwtje en een droogstempel (ook daar kan ik niets aan doen, dat heet nu eenmaal zo), je moet een rood zegel onder het zogenaamde droogstempel leggen die dan een soortement van zegel in het stempel drukt. De touwtjes die er aan hingen moesten toch echt korterder worden afgeknipt van notarin W.
Gelukkig dan weer dat ik uiteindelijk van meneer K (zie dit logje) een gezellig appje kreeg hoe het mij verging, dat kan ik wel weer waarderen.