In dit logje stond te lezen dat er aanstaande maandag weer een zogenaamd alfabet moment zou kunnen gaan plaatsvinden, na meer dan 3 weken, op dezelfde plek waar we het eerste alfabet moment hebben meegemaakt. Ik mag wel zeggen dat het alfabet moment meer dan leerzaam was, in meerdere opzichten.
Wat die opzichten dan weer behelsen kan ik wegens het meelezen van de wereldberoemde nichtjes dan weer niet allemaal vermelden, echter 1 ding kan ik wel kwijt, het Kwienmobiel rijd goed, maar moet toch even terug naar de garage, ik heb na wat angstige momenten afgelopen weekend, 2 maal naar het Castle Fest mogen rijden, maar de “schakelingen” die ik niet gewend was met het goggelmobiel met de cvct versnelling- van het Kwienmobiel lopen in mijn ogen niet geheel lekker (en ik ben dus niet gek), want een zeker iemand vond dat ook.
Ik dacht eerst dat het aan mij lag, omdat ik met het enge rijden van het goggelmobiel op alle slakken zout legde, maar ook een zeker iemand voelde dat de “schakeling” van zijn 1 naar zijn 2 niet geheel volgens de regels verloopt (ik ben dus gelukkig geen bange muts). :mrgeen:
De lunch was weer leerzaam te noemen, zeer leerzaam mag ik wel zeggen, zo leerzaam dat ik blij ben dat deze lunch is geweest, ik maakte me door enige uitlatingen een klein beetje zorgen, en het behoefde wel even wat toelichting. Toelichting die ik begreep (die mijn zorgen wegnam), zodat ik denk dat de alfabet momenten zoals we die nu beleven nog lange tijd kunnen beleven.
Tijdens verre afwezigheid kan een mens zich soms rare dingen in het hoofd halen, terwijl er tegelijkertijd wegens de daartoe bestemde wegen meer dan genoeg contact was. Wat is deze moderne tijd toch fijn!!
Verder dient vermeld te worden dat ik bij het bezoek aan Zussie op de CreaBea beurs Zussie vond dat ik voor een zeker iemand een door haar gemaakt kaartje moest meenemen, voor mij toch een teken dat Zussie ook begint te accepteren dat ik mijn leven lijdt (of is het nu leidt) zoals ik dat nu lijdt (of is het nu leidt), en ik mag wel zeggen dat ik daar blij om ben. Zussie en ik praten nu eenmaal niet zoveel over deze dingen, maar ik vind het wel fijn dat ze nu ziet dat ik blij ben dat ik mijn leven lijdt (of is het nu leidt) zoals ik dat nu doe en meemaak 😳
