Nu we enige weken verder zijn (zie dit logje) merk ik dat ik toch wat andere gedachten heb wat betreft de andere kant.
Zoals vaker worden er voorstellen gedaan door de andere kant (hij gaat vooruit al zeg ik het zelf), maar als dan die dingen zouden moeten gebeuren komt er plotseling weer wat tussen, toén vond ik dat jammer, nu moet ik er eigenlijk alleen maar om lachen en ga er toch heel anders mee om dan een paar jaar geleden.
Wellicht omdat ik nu toch erg sceptisch ben geworden wat de andere kant betreft, en hoewel de lunch erg gezellig was en het leek alsof er geen 1,5 jaar tussen de laatste ontmoeting en nu zat, weet ik nu van te voren wat me te wachten staat en verheug me er een stuk minder op. Ik weet nu immers van alle vorige keren dat van de 10 voorstellen die gedaan worden er minstens 5 niet door kunnen gaan door omstandigheden die er niet toe doen.
Dat geeft verder niet, ik ben nog steeds een gemakkelijk mens, maar toch merk ik dat ik er nu anders tegenover sta en dat is maar goed ook, want kennelijk mag ik binnenkort wat leuke smsjes verwachten vanuit het Engelse
To be continued (om in stijl te blijven)