In dit logje schreef ik over de piloot die ik via dit speciale plekje had gespot en dat ik enige ellende voorzag, die ellende is inmiddels uit de wereld en maakt dat ik niet bang was voor die zogenaamde “in real life enorme klik”.
Die in real life date hebben we inmiddels gehad, en het was enorm leuk, we hebben een paar wijntjes gedronken en Grieks gegeten, we lagen voortdurend in een deuk en gaan over 15 jaar trouwen, (maar dit geheel terzijde en niet terzake doende).
De piloot snapt mijn humor, ik snap de humor van de piloot, niet alle mannen hebben dat overigens, we hebben heel veel dingen gemeen (in meerdere opzichten), in onze gesprekken springen we van de hak op de tak en hij brengt het “slechtste” in mij boven, in de vorm van de zogenaamde zwarte humor.
Niet iedereen kan die humor van mij waarderen, maar bij de piloot gaat dat zo vanzelfsprekend dat het een beetje eng wordt soms, maar ook wel een lekker gevoel geeft. Het enige leermoment wat we ook al achter de rug hebben is dat het goed voelt, maar dat wij elkaar niet te veel achter elkaar moeten zien, dan gaat het niet goed komen.
Dit logje heet overigens Anton, wat maar 1 insider die nog af en toe mijn logje leest begrijpt, en die nu vast hard moet lachen, en waarover ik maar 1 ding kwijt wil, ik was hem een tijdje vergeten, maar Herman Berkien komt na al die bijna 40 jaren opeens als een duveltje uit een doosje terug in mijn herinneringen, ik weet ook niet zo goed hoe dat komt.
