Vandaag kwam ik tijdens het fotograferen in de kassen erachter dat de “goedkope” oplaadbare batterijen die ik extra heb aangeschaft voor mijn camera “uitgeput” zijn kwa opladen, en dus ben ik morgen min of meer verplicht om terug te keren naar de winkel waar ik in januari “hem” in mijn handen kreeg gedrukt, waar ik in dit logje al over schreef.
Nu ken ik mezelf best wel goed, en weet dat dat wat in mijn kop zit niet in mijn kont zit.
Eigenlijk heb ik allang besloten dat ik hem ga kopen. Hij heeft nu eenmaal beterdere specs, veel beterdere megapixels (het dubbele) en ook nog als extra het ingebouwd anti-stofsysteem. Dit bestaat uit een speciaal anti-statisch filter voor de beeldsensor en een ultrasoon trillingsmechanisme om het stof van de beeldsensor te trillen. Dit laatste gebeurt overigens pas als men de camera uitzet. Sony heeft voor deze aanpak gekozen omdat het anders de opstartsnelheid van de camera negatief zou beïnvloeden.
Nu hoef ik ook niet meer “debiel” te doen met swabs en dergelijke (en dat is toch wel een erg gemakkelijk en relaxt idee).
Verder is het zo, dat als ik 2 maanden “thuis/over”werk, ik hem al bij elkaar gespaard en nu nog veel kan oefenen voordat ik op vakantie ga…. dus eigenlijk is het al voor 90% beslist, (vrees ik) 😀
�
