Dinsdag moet ik weer naar de gyneacoloog om een uitstrijkje te ondergaan. Zoals de trouwe lezertjes van mijn logje wel weten zit er al meer dan 2.5 jaar iets niet goed van binnen en moet ik regelmatig in het klooster verblijven. Ik begin het aardig zat te worden, en hoewel ik de vorige keer al graag wilde dat het onrustige apparaat eruit gehaald werd, heb ik mij als een watje toch laten "overhalen" om het niet te doen, omdat de gyneacoloog mij wat horrorverhalen vertelde, over wát er zou kunnen gebeuren als er iets fout ging. Deze keer zal ik er maar weer eens bij de gyneacoloog op aandringen dat – als de uitslag wéér pap2 of meer geeft, ik het onrustige apparaat er écht heus werkelijk waar uit wil laten halen. Dat hadden we bij de vorige bespreking van het geheel ook al min of meer afgesproken en ze heeft het ook daadwerkelijk genoteerd in mijn – inmiddels dikke dossier-.
Afijn, over een week of 3 mag ik weer bellen voor de uitslag en dan weet ik vast meer. (Ik haat het om elke keer weer met mijn neus op die onrustige feiten gedrukt te worden), daarom wil ik er ik er nu echt vanaf. :-(. Ik ben dan weliswaar 6 weken aan huis gebonden en mag weinig tot niets doen, maar daarna hoef ik me hopelijk niet meer "druk te maken".
hier is weinig cryptisch aan Yogi! Ik ben ook altijd weer blij als de pap laag is. Sterkte meid!!!!
xxx
ik lust geen pap 😉
maar ik hoop voor jou dat het laag is en blijft 🙂
ja dat wordt weer even spannend in je leven, maar dit soort spanning kan je gestolen worden!!!! sterkte!
ik hoop dat de uitslag goed zal zijn… sterkte hoor!