maandag 2 augustus 2004
Zoals al geschreven vonden mijn zus en zwager dat ik de bingo-avond op de camping mee moest maken en ik werd zo nieuwsgierig gemaakt door de verhalen dat ik mee “moest”. Eerst zou ik blijven slapen, toen weer niet, en vervolgens toch maar weer wel, omdat mijn nichtjes ook zaten te “zeuren” dat ik mee moest bingoën.
Klokslag half 9 kwamen we aan in de bingo-zaal die tot mijn stomme verbazing al helemaal gevuld was met -zo bleek later- vreselijk fanatieke bingo-liefhebbers.
Ik kan er niets aan doen, maar heb echt in een deuk gelegen om al die mensen die zo fanatiek kunnen doen, als je tussendoor zit te babbelen word je bestraffend aangekeken, zo erg zelfs dat ik op het laatst mijn mond niet meer open durfde te doen.
Mijn jongste nichtje is nogal fanatiek zo bleek, dus toen ik wat zat te geiten sistte ze elke keer dat ik stil moest zijn.
En als de balletjes uit het molentje werden voorgelezen moest het muisstil zijn! Iedereen was zo fanatiek bezig en ik vond het zo grappig dat ik contstant in een deuk lag en er niets aan kon doen.
Ik heb mijn zus gevraagd een foto te maken van het geheel, en daarbij heb ik dan mijn zwager maar enigszins onherkenbaar gemaakt, omdat hij van treurigheid bekant zit te slapen, terwijl ik naast mijn jongste nichtje zit en nu dus wel te zien is dat de bingo-avond van een zo vreselijke treurigheid was dat het bijna weer grappig is dat zulke avonden ook nog bestaan. Vooral de dames die aan het bingo-molentje draaide en de cijfertjes in de goede volgorde neerzette waren echt heel verdrietig en treurig, men deed wel hun uiterste best, maar helaas, dat mocht toch echt niet baten.
Eigenlijk had ik de camping af moeten gaan om nog wat leuke heren te gaan bezoeken, wiens moeder de vrouw “gezellig” de bingo-avond bezoekt, ik denk dat dat veel en veel spannender was geweest
Yogi
