In dit logje schreef ik al over de jongeman van mijn leeftijd die mij in een ratio van 1 of 5 mailtjes c.q. smsjes stuurde. Iets wat niet snel gebeurd kreeg hij wel voor elkaar, hij kreeg mij op de kast (en kwaad), dus toen ik hem in januari -nogmaals- in niet mis te verstane woorden kond deed van het feit dat hij mij niet meer hoefde te mailen, te sms’en of te bellen dacht ik dat ik van hem verlost was. Hij was daar enigszins verbolgen over, waarna hij in zijn -dacht ik- laatste sms schreef dat hij mij niet meer zou sms’en.
Niets was minder waar, afgelopen paar dagen werd ik weer “fijn” verblijd met enige smsjes die de censuur niet doorkunnen, maar waarop ik -ik word nog verstandig op mijn oude dag- maar niet geantwoord heb, omdat ik weet dat hij mij toch weer op de kast krijg en ik heb daar geen zin meer in.
Nu word ik elke dag “verblijd” met een aantal smsjes, waarop ik géén antwoord geef, wat ik dan weer niet begrijp is hoelang de jongeman van mijn leeftijd het nog vol denkt te houden om mij te sms’en terwijl ik geen antwoord geef.
Nu heb ik 1 keuzemoment:
1) Ik kan hem 1 mail sturen, met als gevolg dat ik weer gebombardeerd word met mailtjes
óf
2) Ik reageer nergens op in de hoop dat het sms’en rap weer ophoud, waarbij ik vermoed dat de jongeman in dit geval zo’n bord voor zijn kop heeft dat ik vermoed dat hij mij blijft “verblijden” met smsjes.
Misschien moet ik mijn sb-telefoon maar even een tijdje uitzetten 
Laatste optie lijkt mij de beste, maar jij kent de man in kwestie wat het meest effect heeft.
Niet reageren! Daar is hij op uit. Elke reactie van jouw zijde is voor hem een teken dat je contact wilt. In zijn zieke hoofd. Ongeacht of je hem verrot scheldt of niet. Gewoon ongelezen wegmikken en op je tong bijten. Geen mails, geen sms, helemaal radiostilte. Dat is de enige manier om dit soort zieke types op te laten houden. Been there 2…