zondag 27 juni 2004
Gisteren was ik in een ondeugende bui, ik zou eigenlijk een date hebben met een leuke man, maar die moest ik helaas afzeggen omdat ik af en toe last heb van zware hoofdpijnen.
Gelukkig knapte het aan het einde van de avond aardig op. Op dat moment zat ik te mailen met iemand die -zoals hij zei vreselijk opgewonden was-. Ik geloof dat zelf niet, want deze meneer kwam op een heel wonderlijke manier in mijn mailboxje terecht. En meestal vertrouw ik dat niet zo.
Nu vind ik het zelf zo af en toe een sport om die mensen die op een wonderlijke manier in mijn mailboxje komen gek te maken en gezien zijn mailtjes is me dat aardig gelukt.
Zoals al gezegd was ik dus in een ondeugende bui gisteren en vanaf ongeveer half 1 vlogen de mailtjes heen en weer en op een gegeven moment gingen we over op msn, dat “praat” wat makkelijker.
Nu is het voor mij echt een sport om die kereltjes zo uit te dagen dat uit alles blijkt dat ze aan hun geval zitten te frunniken en in dit geval weet ik ook vrij zeker dat dát me wel gelukt is.
Op een gegeven moment wilde hij mijn stem horen en ik ben niet zo moeilijk, dus gaf hem mijn 06 nummer. Afijn, het daaropvolgende telefoongesprek was best gezellig en we hadden min of meer afgesproken om aankomende week een biertje te gaan drinken in Amsterdam. Op de een of andere rare manier had ik door zijn mailtjes een hele andere voorstelling van de man dan hij uiteindelijk bleek te zijn, want aan het slot van het gesprek, stuurden we elkaar een foto. Die van mij zodanig bewerkt dat je lang niet alles kunt zien.
Nu ben ik wat gewend en heus niet kieskeurig, maar deze meneer was absoluut mijn type niet. Onbewust maak je toch een voortstelling van iemand en ik had eigenlijk wel een leuke vlotte man in gedachten, maar de foto die ik te zien kreeg, deed mij onmiddellijk besluiten om hem een vriendelijk mailtje te gaan sturen met de opmerking dat ik niet denk dat wij ooit zullen klikken irl.
