Zojuist heb ik een date achter de rug die uitermate verhelderend, leerzaam en ook heel erg gezellig te noemen was.
Mijn date was een man (ik heb niets met vrouwen) hoewel dan de date van woensdag met mijn “aangenomen dochter” toch ook weer erg gezellig te noemen was. Maar dat is weer een ander verhaal en in dit geval even niet terzake doende.
Bij deze date is iets gebeurd wat nog nooit is gebeurd, ik heb aan de date gevraagd waarom hij deed zoals hij deed, en de date kreeg het er na een paar seconde erg te kwaad mee, waarbij ik dan weer denk (je bent een harde tante of niet) waarom ga je je eigen gevoel niet achterna. De date is namelijk duidelijk niet gelukkig in de situatie waarin hij nu zit. Waarbij dan ook weer vermeld dient te worden dat er omstandigheden zijn die er niet toe doen, die maken dat de date zo reageert als hij reageert en in deze -voor hem onaangename- situatie blijft zitten.
Ik praat in raadsels (dat doe ik wel vaker), aan 1 kant denk ik dat ik me in een wespennest ga steken als ik hier mee verder ga, aan de andere kant denk ik dat ik mijn muurtje (wat ik in de loop der jaren heb opgebouwd) en waar door de kapitein een scheur in is gemaakt, het zo maar zo zou kunnen zijn dat ik door deze date mijn muurtje misschien langzaam zou kunnen laten zakken, (maar dan wel op mijn manier) en dat dat gevoel me momenteel wel even welkom is door allerlei omstandigheden die er niet toe doen, de tijd zal het leren.
Ik heb inmiddels middels de kapitein dan weer wel een leermoment gehad, hoewel de date van net het al over allerlei gevoelens had, (van al een flink tijdje terug) houd ik de boot (ook weer leuk gevonden al zeg ik het zelf ivm de kapitein) even af, ik wil eerst uitvinden of ik dit (deze problemen die er ongetwijfeld gaan ontstaan) wel allemaal wil.