De nieuwe collega deel 2

by admin

Zoals de trouwe lezertjes van mijn logje wel weten hebben mijn collega L en ik inmiddels een nieuwe collega erbij die een deel van mijn werkzaamheden zou moeten kunnen opvangen, omdat ze al reeds een aantal jaren op een notariskantoor zou hebben gewerkt en erg handig met de pc zou moeten zijn. Ik zeg zou, want ik krijg steeds meer de neiging om te geloven dat ze beiden nooit gedaan heeft.

Gisteren toen mijn collega L helaas ziek thuis was gebleven, heb ik de nieuwe collega een aantal dingetjes laten tikken, waar ze bijna de hele dag mee bezig is geweest, ik dacht eerst nog dat het een half boek was wat ze moest tikken, maar wat bleek toen ik haar werk gisteren ging bekijken: het waren 7 A4tjes die ze moest tikken.

Nu kan je veel zeggen, maar om over 7 A4tje ruim 6 uur mee bezig te zijn, is echt te gek. Het klonk dan weliswaar of ze hard aan het tikken was, maar dat bleek naderhand dus niet echt.

Vandaag, toen ik haar 3 dossiers gaf om afschriften te versturen heeft ze ook daar bijna de hele dag over gedaan. 2 Briefjes per dossier (die al in de pc stonden, maar waarbij dan alleen de adressen en de bouwnummers gewijzigd dienden te worden), maar ook dat was een drama. Kennelijk had ze nog nimmer van knippen en plakken gehoord, en heeft over 6 briefjes de hele middag gedaan, briefjes die dan ook nog eens fout waren en dus vandaag ook niet de deur uit konden.

Toen ik haar -in mijn oneindige wijsheid- voordeed hoe het knippen en plakken moest, ging het weliswaar dan wat sneller maar toch… als iemand zegt dat hij/zij goed met de pc om kan gaan, verwacht je toch minstens dat men weet dat men een voorafgaand briefje kan nemen, tenslotte loopt het project al een aantal maanden, men knipt en plakt de hele brief in een nieuwe brief en klaar is klara. Maar neen, zo was het niet, zij ging álle brieven -die ze notabene ook al zelf had getikt- nog een keer helemaal opnieuw overtikken.

Ik ken mezelf, ik heb geduld, maar als mijn geduld op is (wat dus nu het geval al is), ga ik me irriteren en dat gaat niet werken, evenals het verdomd weinige werk wat ze me uit handen neemt, dan kan ik het net zo goed beter zelf doen (en het gaat nog vlugger ook).

Jammer is het toch dat ook mooipraters snel door de mand vallen. (Al is de leugen nog zo snel, de waarheid achterhaalt haar wel) Oud Yogi’s tantes spreekwoord 😀

Misschien vind je dit ook leuk

6 commentaar

Marie-Claire 13 december 2007 - 11:30

Jammer.. daar heb je dus nix aan.. maar ook voor haar want ze schiet zichzelf onbehoorlijk in haar voet door te beweren dingen te kunnen die ze niet kan.. Zal dus wel niet zo lang duren bij jullie ? 🙁

Reply
Yogi 13 december 2007 - 20:39

@M-C, naar aanleiding van een “uitbarsting” aan mijn kant, hetwelk geen uitbarsting was, maar meer een vraag waarom ze had verteld dat ze zo goed met de pc kon omgaan, heeft de nieuwe collega god zij gedankt maar besloten om te vertrekken. 🙂

Reply
Remco 13 december 2007 - 21:24

hadden jullie geen baan als wc-juffrouw voor haar ??? ;;)

Reply
Bloem 14 december 2007 - 00:42

o jee, en nu 😕 weer opnieuw sollicitanten 😕

Reply
Marianne 15 december 2007 - 03:22

Daar heb je inderdaad errug weinig aan zo’n hulp. Hopelijk zit ze nog in haar proeftijd… Wel erg lastig voor jou nu!

Reply
Yogi’s Leermomenten » Wonderlijk 14 april 2008 - 12:05

[…] Kort gezegd, rare mensen heb je toch op de wereld -zeker gezien het feit dat ze ook nog eens vaak “aan me zat”-, en ik daar ietwat “iebelig” van word en als ik iebelig van iets word, schiet ik nogal eens uit mijn slof, zodat zij na het uit mijn slof schieten écht met de staart tussen de knieën afdroop. (zou het weer aan mij liggen??) net als de vorige collega, waarbij vermeld dient te worden dat déze collega onder meer ontslag had genomen omdat ik tegen haar “geschreeuwd” had […]

Reply

Geef commentaar