Sinds 16 januari vinden er in mijn niet zo erge geranium leven plots veel alfabet momenten plaats. Momenten waarvan ik geniet (en ik ben niet de enige), gisteren vond het zogenaamde Dee moment plaats. Collega L belde mij aan het eind van de ochtend met een debiele vraag op, waarop zij vervolgens vroeg “of ie er al was”, wel “ie” was er al vroeg deze keer, ik kan niet anders zeggen dat het (na nog maar 5 en een half week) -t is ongelofelijk maar waar- heel vertrouwd, gezellig is en het ook nog eens lijkt alsof “ie” en ik elkaar al maanden kennen.
Ik die zo nuchter ben, ik die dit tot voor kort nooit geloofd had dat dít ook kon, ik die vaak moet “braken” bij sommige uitspraken, maar ze nu net zo gemakkelijk uitspreek. En dat terwijl ik tot voor kort nooooit had gedacht dat ik dat soort dingen nog eens zou zeggen.
Het grappige dan weer is dat “ie” en ik een zogenaamd PvA gaan maken voor aakaadee, datzelfde aakaadee die na het chaotische vertrek van de vestiging Rotterdam, (zie dit logje), de ongelofelijk chaotische bende nog steeds niet op orde heeft, waarna men van ons verwacht dat wij (de secretaresses) orde in de chaos gaan scheppen, wel daar ben ik/zijn wij niet voor, dat staat niet in onze functie omschrijving die ik dan ook fijn achter het zogenaamde PvA ga plakken. Nu baas L weggaat, zal het nog wel erger worden die chaos, want notarissen en kandidaat-notarissen kunnen nu eenmaal niet managen, wellicht moet men een daarvoor geleerd persoon in dienst nemen, voordat wij alle moeite doen, diezelfde wij die van geen enkele vordering van een eventuele nieuwe baas op de hoogte worden gehouden, diezelfde wij die al vanaf vorig jaar april met de meest grote chaos op kantoor zitten waar geen end aan lijkt te komen.
Afijn, ik dwaal af, zoals wel vaker, het Dee moment is dermate goed bevallen dat ik daar zo eens in de 81 weken (inside joke) wel aan kan wennen, het Wee moment komt ook steeds dichterbij, ergens in april is er nog een Er moment, en ook nog in mei een zogenaamd Tu moment *(het Tee moment hebben we immers pas geleden beleefd) 
Overigens dacht ik dat de aardige visite begreep wat ik bedoelde met mijn laatste smsje, maar niets was minder waar, gisteren kreeg ik weer een smsje die mij vrolijk in lachen deed uitbarsten en ik was niet de enige , er werd voor iets een oplossing gevraagd, iets waar ik geen gevolg meer aan ga geven, omdat ik merk dat de zogenaamde hengelmodus waarin de visite verkeerd niet meer zo goed kan verdragen wegens omstandigheden die er niet toe doen.
