Je maakt toch soms wat mee in de trein.
Elke morgen om dezelfde tijd stap ik in dezelfde trein op hetzelfde plekje gezeten (ik ben best wel een gewoontedier van mezelf). Gisteren ging er al een uitermate leuke jongeman tegenover me zitten. Vandaag deed hij dat ook (hij zal ook wel wat leuke gewoontes hebben). Ik heb geen idee waar ie vandaan komt, maar hij ziet er goed uit, heeft een mooi regelmatig gezicht met werkelijk waar hele mooie bruine kijkers.
Afijn, ik zat wat naar buiten te koekeloeren. Eerst gaat de jongeman de Metro lezen (ik ben een dom blondje en lees altijd de Spits), maar die aardige jongens en meisjes die de Spits uitdelen staan eventjes niet op het station en gezien ik erg blond ben en ook niet zo goed mijn best doe, weet ik niet waar ik diezelfde Spits dan weer kan pakken.
Afijn, die jongeman met die mooie bruine kijkers gaat dus eerst de Metro lezen, nadat hij die uit heeft rommelt hij wat in zijn tas en wat komt daar uit?
De Donald Duck ? Nu vraag ik je, de Donald Duck, wat ik me dan onmiddellijk afvraag is of die jongeman met die mooie bruine kijkers nog goed Nederlands moet leren door middel van de plaatjes in de Donald Duck te bekijken en lettertjes ontcijferen, wat ik vroeger toen ik heel jong en nog in- en in onschuldig was ook deed, óf is het omdat hij op zijn leeftijd (ik denk dat hij ergens achter in de twintig is) de Donald Duck nog steeds leuk vind?
Hij komt uit het buitenland, waarvandaan weet ik niet. maar hij heeft wel een hele leuke stralende lach, want toen ik in sloterdijk uit de trein staptte, lachtte hij werkelijk oogverblindend lief naar me.
Mijn dag begint weer goed
Yogi
