Zoals de trouwe lezertjes van mijn logje wel weten schrijf ik regelmatig dat ik een “geraniumleven” heb, hetgeen momenteel niet echt de waarheid is. De alfabet momenten volgen zich steeds sneller op, afgelopen donderdag moest ik min of meer stiekem een kamer betreden in Hotel D te N. Omdat ik wist dat ik pas zo rond half 10 welkom was, was ik van plan om zo rond die tijd ter plaatse te zijn, ware het niet dat ik een whats appje kreeg dat ik vroegerder verwacht werd, iets waar ik niet op had gerekend, maar ik ben niet zo moeilijk van mezelf, zodat ik iets vroegerder dan gepland ter plaatse was.
Het enige jammere dan weer was dat ik een lekker wit wijntje met ijs had besteld (een flinke bel) en nog voordat ik de witte wijn met ijs had mogen krijgen “gesommeerd” werd naar de kamer (inside joke). Dat was dan weer een kwestie van jammer, ik heb toch echt eerst de witte wijn met ijs opgedronken, waarna ik mij min of meer stiekem moest vervoegen in een kamer met een kamer nummer die ik al via whats app had mogen ontvangen.
De proseco was lekker, maar zowel “iemand die ik ken” (inside joke) als ik hebben besloten dat champie iets beter bij “ons” past, zodat ik zal zorgen dat bij het volgende alfabet moment er weer champie in huis is. Des volgende morgens was het erg grappig om bij het ontbijt het 1 en ander te aanschouwen, ik ben een plaaggeest, want ik ging precies zo zitten dat ik “iemand die ik ken” goed kon zien, waarbij vermeld dient te worden dat de mensen waarbij diezelfde “iemand die ik ken” zich des morgens moest vervoegen van niets mochten weten. (Ik heb maar een spannend leven momenteel). Het was dan ook een leuke verassing dat -toen ik op weg ging naar mijn werk- de deur van mijn auto werd geopend en er dingen volgden die de censuur niet doorkunnen
Ik was vroeg op het werk, alwaar ik een goed gesprek mocht hebben met iemand (dat was wel even nodig om de lucht op te klaren) en ik ben blij dat dat gesprek geweest is. Ik begrijp iets meer van haar, zij begrijpt iets meer van mij (en mijn problemen momenteel), zodat ik heb besloten dat ik voor mezelf kies, hetgeen sommige collega’s dan vast weer niet fijn vinden om mee te maken, maar dat is dan maar even niet anders.
Ik praat weer in raadsels, zoals wel vaker, maar ben wel blij dat ik dit gesprek heb gehad, mag ik wel zeggen, het maakt een hoop duidelijk, waarom zij reageert zoals zij reageert, ik kan weer normaal doen, (én als klap op de vuurpijl heb ik eindelijk sinds lang weer eens fijn gewerkt ❗