Toen ik afgelopen maandag mijn mailboxje opende, nadat ik de Aussie had uitgezwaaid, kwam daar plotseling een bericht tevoorschijn waar ik erg van schrok.
Mijn ex-vriend is zeer plotseling overleden en hoewel hij en ik -na een latrelatie van bijna 3 jaar- niet leuk uit elkaar zijn gegaan, vind ik het toch wel nodig om bij de crematie aanwezig te zijn.
Een gedeelte van zijn vrienden die hij nog niet had vóórdat hij mij leerde kennen, (ik kende deze en gene toen al via het internet) zijn toch ook in al die jaren mijn vrienden en hoewel we elkaar door omstandigheden die er niet toe doen wat uit het oog zijn verloren doet dat er even niet toe, je moet elkaar toch steunen in deze barre tijden.
Ik moet er wel eerlijk bij zeggen dat IK niet zo verdrietig ben, omdat ik al op zo’n rare manier “afscheid” heb genomen, en zonder in details te treden, dát afscheid was niet goed, aan wie het ook lag.
Nu kan ik -hoewel het wat vervelend is- wel afscheid nemen en tegelijkertijd mijn vrienden steunen die het er wel moeilijk mee hebben, maar de laatste wens van mijn ex doet mij wat twijfelen.
Zonder in details te treden heeft hij verzocht om ná de crematie waar ik wel heenga, naar zijn huis te komen om samen afscheid te nemen en dáár heb ik wat moeite mee. Ik weet ook niet of ik dat wel moet doen. Hoewel ik het wel fijn vind als ik de vrienden die ik heb leren kennen vóór en tijdens onze relatie kan steunen met mijn aanwezigheid.
Ik zit dus nog ietwat te twijfelen, maar dat moet dan maar weer een keuzemoment in mijn leven zijn waar ik aan moet toegeven, hoe moeilijk dat ook zal zijn.
