’t Begint nu toch wel erg grappig te worden, nadat ik toch wel een aantal vrij giftige mailtjes heb gestuurd aan een zeker iemand zouden er toch plots allemaal wel weer events kunnen plaatsvinden, zo werd mij plechtig beloofd.
Echter, het is me iets te vaak beloofd en nu geloof ik helemaal niets meer. Men schijnt mij plots een kanjer te vinden en men wil mij – zo schrijft men – erg graag weer zien. Verder heeft men het over ons (ons, ons, er is volgens mij toch nooit of te nimmer een ons geweest), maar plotseling is er ook nog eens een ons.
Ik geloof dat het nog steeds niet zo goed doordringt aan de andere kant, want tot mijn niet geringe verbazing kreeg ik vanavond 2!! mailtjes (plots kan ook dát opeens allemaal, heel apart), waarbij in de ene stond dat ik wel iets enthousiaster zou mogen reageren en in de andere dat men mij oprecht mist en dat men mij een kanjer vind. En dat a.s. maandag de agenda geblokt is en als het aan de andere kant ligt, daar niets meer tussen komt, jaja, die hebben we vaker gehoord.
Het is alleen zo jammer voor de andere kant dat ik totaal niet meer geloof wat ik lees, maar nog jammerder is het dat ik deze keer een andere afspraak heb om foto’s te maken van kunstwerken. Ik moet zorgen dat het mooie foto’s worden, zodat diegene waar ik de foto’s voor ga maken subsidie kan gaan aanvragen.
Mijn handen jeuken om allerlei moois (NOT) terug te mailen, maar dat ga ik nog even fijn niet doen, ik wacht nog even af (er schijnt morgen iets te moeten gebeuren), want tot slot van de laatste mail werd er geschreven “tot morgen” (ook weer heel apart).
Afijn, hoe breedsprakerig kan men zijn om de trouwe lezertjes van mijn logje te laten weten dat mijn geduld al een flink tijdje op is, echter de andere kant heeft dat kennelijk nog niet zo goed gemerkt 😳