Gisteren moest ik in alle vroegte weer eens met de trein omdat collega E (die van de humor) in haar woonplaats Z een akte van levering en hypotheek ging passeren en de notarin van mij verlangde dat ik mee ging, zodat ik gisteren weer eens in de trein zat. De reis verliep voorspoedig, Ik heb lief meegeluisterd en mijn handtekening onder de akten gezet die ik weer lief terug meenam naar kantoor. Vanzelfsprekend hebben collega E en ik eerst een kopje koffie ter plaatse gedronken op de goede afloop. Hoewel ik natuurlijk allang doorhad dat de notarin van mij verlangde dat ik “erin en eruit” zou zijn, zodat zij in haar hoofd had gezet dat ik tenminste om 11 uur wel weer op kantoor zou kunnen zijn, want er stond in de agenda plots om 11 uur een “afspraak” tussen de notarin en mij om de “zakenlijst” door te nemen? Welke zakenlijst? Kennelijk weer zo’n kronkel in het hoofd van de notarin.
Toen ik dus op mijn gemakkie binnenkwam lopen om kwart voor 12 (ik vertrok van het station om 10.55, moest bij aankomst nog even een stukje naar huis lopen om de auto op te halen en moest omrijden omdat de toegangsweg naar de notarin afgesloten zou zijn, was de notarin om die tijd in bespreking, ik ben om half 1 gewoon met lunchpauze gegaan, en de notarin middels domme collega A laten waarschuwen dat ik de stukken had klaargezet (ik kan er niets aan doen, dat heet nu eenmaal zo), omdat collega A te dom is om dat allemaal al te kunnen na 3,5 maand.
Toen ik vervolgens om half 2 terug kwam van lunchpauze en mijzelf -heel doordacht- niet op kantoor had laten zien in de tussentijd, lagen er verschillende dossiers op mij te wachten, met daarboven op een “aantekening” van de notarin, kennelijk ietwat geïrriteerd.
Helaas geen overleg mgl. Probeer zoveel mogelijk te versturen (zonder enig verdere uitleg). Ik wil geen verantwoording voor die dossiers, dus aan het einde van de dag heb ik gedaan wat ik kon, zij moet het eerst nakijken, ik ga niets zelf versturen, mailen, die verantwoording neem ik niet. Als zij mij niet face to face aangeeft hoe zij heeft bedacht wat mijn werkzaamheden zouden moeten zijn op het zogenaamd boven doe ik niets uit mezelf.
Verder heb ik voor mezelf voorgenomen dat ik dit nog 1 week zo op deze manier aankijk, als er niets veranderd ga ik aan de notarin ventileren dat ik de boze briesende mensen over de telefoon ten einde raad maar eens precies ga uitleggen hoe het op dit kantoor aan toe gaat. Ik heb geen zin meer om elke keer excuses voor haar te blijven maken omdat zij geen overzicht meer heeft in de hoeveelheid dossiers die op kantoor liggen te rotten.