Tot mijn niet geringe verbazing mocht ik vandaag weer een onverwacht maar niet minder leuk spontaan alfabet moment meemaken, omdat P. zich moest vervoegen bij een openingsreceptie te H (en tussentijds enige momenten over had), zodat hij en ik een zogenaamd Ha moment konden meemaken. Ik schiet met de alfabet momenten alle kanten op mag ik wel zeggen.
Ik had voor P een plekje in de parkeergarage geregeld, het enige jammere dan weer was dat op datzelfde moment baas L de parkeergarage in kwam rijden, ik mag wel hopen datbaas L niet vraagt wie die meneer was waarmee ik in de parkeergarage stond, edoch op hetzelfde moment denk ik dan al weer, het is mijn privé leven, ik leef mijn leven zoals mij dat goeddunkt, wat anderen er van vinden zal mij een worst wezen.
Tijdens het Ha moment deed P mij weer kond van iets waar ik even over moest nadenken, maar gelukkig ben ik een vrouw en kan 2 dingen tegelijk, praten, lachen, geinen en nadenken, zodat ik na het eten aan P kon mededelen dat we dát waar P mij kond van deed maar ook daadwerkelijk zouden moeten gaan meemaken binnen niet al te lange tijd.
Toen wij terugliepen naar de parkeergarage zag ik tot mijn schrik dat de auto van baas L nog steeds in de parkeergarage stond, zodat wij moesten uitwijken naar een ander plekje, waarbij vermeld dient te worden dat ik -nu ik dagelijks langs dat plekje moet lopen-, elke keer weer terug moet denken aan dat moment. Evenals P dan weer op weg naar het werk moet terugdenken aan een bepaald plekje waar hij langs komt.
Verder nopen enige uitlatingen tijdens het eten mij dan weer eens na te gaan denken over verre en minder verre bestemmingen, waarbij gelijkertijd aangemerkt dient te worden dat men moet genieten van het hier en nu, wat ervan komt zullen we tzt wel weer gaan meemaken 😳