Het lijkt wel

by admin

of mijn leven momenteel alleen uit werken, uitrusten en slapen bestaat. Toen ik vandaag weer op het werk kwam en ik mijn collega L vertelde wat ik allemaal extra moest doen, werd zij ietwat kwaad (woest is een beter woord), omdat het nogal veel extra werk is, is zij een halve collega kwijt (dat zij al 3 weken alleen maar zit te rechercheren omdat er aan het eind van het jaar 1100 woningen over moeten) doet vast niet terzake, ik ben haar momenteel helemaal kwijt.

Afijn, mij hoor je niet mopperen, ik vind het werk wat ik erbij krijg best leuk (wel veel), maar best leuk en hoewel ik niet in haar hoofd kan kijken, heb ik sterk het gevoel dat zij het werk wat ze momenteel doet niet leuk vind.

Logisch, ik zou dat zelf ook niet leuk vinden, de hele dag maar checken of je alle woninkjes wel hebt, maar zij vond dat tot op heden wel leuk. Toen ik mijn baas vertelde dat ik zelf dacht dat mijn extra taken geen halve dag in de week, maar soms wel een hele dag of nog meer zou kosten, schrok hij, ook van de reactie van mijn collega L die zo woest werd, dat ze bijna in wenen uitbarste. Ikzelf denk dan dat zij even gas moet terugnemen. Als ik namelijk zo reageer weet ik dat het stress niveau te hoog is en moet ik even -bewust- pas op de plaats doen. Neen, zij gaat door, totdat tussen nu en een week of 2 de bom echt barst (zo vrees ik), en zij even uitgeschakeld zal zijn. Wie dan leeft, dan zorgt zo is mijn devies. Wat men momenteel van mij wil kan ik wel doen, maar dat kost me toch wel dagelijks 2 tot 3 uur extra (die ik dus weiger extra over te werken), dan blijven er maar andere dingen die nog wel even kunnen wachten liggen.

Mijn hoop is nu gevestigd op onze nieuwe collega die dinsdag gaat beginnen, een ervaren notarieel secretaresse, die je in ieder geval niet alles hoeft uit te leggen, behalve dan het systeem.

Wordt vast nog wel vervolgd, want vandaag heb ik mijn uitgebreide extra takenpakket verzonden naar de hrm-mevrouw. 😀

You may also like

5 comments

Bloem 29 november 2007 - 20:15

Oei, een collega die jaloers is 🙁 nou zal jij er weinig wat van aantrekken en dat is maar goed ook, want je heb genoeg aan jezelf om te overleven daar 🙂 en ja bij mij ook gods druk en lig afgelopen week voor pampus op de bank :-P…maar is ook wel eens lekker hoor :8 🙂 ;;)
Take care!!

Reply
Marie-Claire 29 november 2007 - 20:36

Hmm.. nou, of ze jaloers is weet ik niet, maar als smalle schouders al aardig overbelast zijn en dat lees ik wel een beetje, dan is het natuurlijk een beetje zuur als je, voor je gevoel, nog v?el meer werk op je af ziet komen doordat je collega iets leuks gaat doen.. Denk dat je het goed aanpakt ?n dat je mbt collega gelijk hebt.. Beetje over het randje (begrijpelijk) maar toch wel jammer.. Soms hebben baasjes niet zo’n goed beeld van de toegevoegde waarde van hun administratieve ondersteuning.. (sprak zij uit ervaring.. 🙁 )

Reply
Yogi 29 november 2007 - 20:47

@Bloem, ik denk dat ze ietwat sjaloers is, omdat ik nu eenmaal veel beter met de pc kan omgaan dan zij ooit zal kunen, maar ik ben het ook wel met M.C eens , IK krijg veel werk wat ik leuk vind en zij “mag” al die andere dingen doen. Ikzelf zou kiezen voor een pas op de plaats, als ik zo zou reageren, maar dat is MIJN ding, mede ook omdat ik gel??rd heb dat ook ik grenzen heb !

Reply
Marie-Claire 30 november 2007 - 20:39

@Yogi, zoiets leer je pas als je stevig op je giechel bent gegaan.. (grenzen bewaken en dan nog blijft het een zwak en gevoelig punt..dat zie jij, dat merk ik..)

Reply
Yogi 30 november 2007 - 20:44

@M.C. ook ik ben een keer stevig op mijn bek gegaan, dusdanig dat ik 6 maanden ziek ben geweest, d?t wil ik nooit meer meemaken, dus ik bewaak mijn grenzen een bietje spastiesch :8

Reply

Leave a Comment