dinsdag 27 juli 2004
Het is nu zojuist toch weer gebleken dat het nog echt erger kan met mijn washokmeneer.
Eerst werd ik vanmiddag “verblijd” met de foto van moeder de vrouw, nadat ik hem nieuwsgierig had gevraagd hoe toch moeder de vrouw eruitzag, omdat hij het zelf heeft over zij, haar en die zeur, dát vind ik al erg, maar goed.
Het had natuurlijk gekund dat moeder de vrouw een vreselijk knap mens was geweest, (hoewel ik me dat niet kon voorstellen) en mijn partner in crime, hij die nooit kan, had toch nog goede hoop dat het in ieder geval wát was, maar nee hoor. Moeder de vrouw past exact bij mijn washokmeneer.
Wat mijn partner in crime en ik zagen was een vast wel erg aardige vrouw maar dan wel met jezussandelen, een rugzak, een rose wit gestreept shirtje dragend, vrolijk stappend tussen de duifjes (nee niet op de dam).
’t Was wel ergens in een park, maar dat heeft washokmeneer er helaas voor de archivering niet bij vermeld.
Zojuist kreeg ik dan weer een smsje waarin hij mij vertelde dat hij mij nieuwe foto’s heeft verzonden en ja hoor, daar waren weer zomaar 5 mooie fotootjes in mijn postboxje beland.
Foto 1 was een foto van mijn washokmeneer op zijn buik met zijn slip nog aan voorgeschoteld mét -nu vraag ik je erger kan bijna niet- zijn sokken nog aan.
(Overigens was deze nog het minst erge).
Foto 2 was echt heel erg, daarbij zie je dat hij met zijn tong uit zijn mond aan zijn geval zit te trekken.
(IK kan me bijna niet meer beheersen overigens en heb het misschien wel hele erge foute en onjuiste plan opgevat om speciaal voor mijn washokmeneer een speciaal washokmeneerweblogje aan te maken).
Met daarbij dan geplaatst de foto’s die ik elke keer van mijn washokmeneer krijg (weliswaar wat onherkenbaar gemaakt, maar ook weer niet zo onherkenbaar dat je niet nog het een en ander van vooral zijn tong kan ontdekken, dát vooral is elke keer heel erg grappig te noemen).
De beschrijving van de rest van de foto’s zal ik de lezertjes van dit logje maar besparen, want het was echt héél vreselijk erg.
’t Is anders ook wel erg jammer dat ik het inmiddels ook wel wat gewend raak en bijna nergens meer van opkijk.
Maar, ik heb samen met mijn date die nooit kan nog wel bedacht dat het misschien leuk zou zijn om toch binnenkort een foto van washokmeneer te laten zien op dit logje. Zijn gezicht is dan vanzelfsprekend onherkenbaar gemaakt, want het kán te gek en stel dat één van de trouwe lezertjes van mijn logje mijn washokmeneer herkent en alles verteld aan moeder de vrouw, dát kunnen we natuurlijk niet hebben.
Ik ben er van overtuigd -inmiddels is hij die nooit kan dat ook- dat als ik washokmeneer nog weer vraag om een filmpje ik dat ook daadwerkelijk voor elkaar krijg.
Washokmeneer doet alles voor me
Yogi