Maar het kan aan mij liggen..
Zoals de trouwe lezertjes van mijn weblogje wel weten heb ik vanaf juni afgelopen jaar al last van Getrouwde Man die langs wil komen en hoewel het even een tijdje stil is geweest, begint het “langs willen komen” weer eigenaardige vormen aan te nemen.
Elke keer kán ik niet, of ben ik niet alleen, of ben ik ergens anders, het laatste smsje -van vorige week- was dacht ik duidelijk genoeg, waarin ik “vertelde” dat ik de laatste tijd veel leuke afspraakjes had met leuke mannen, edoch tot mijn niet geringe verbazing, kreeg ik zojuist weer een smsje van Getrouwde Man (hij zal wel denken de aanhouder wint), maar het is en blijft toch zo jammer dat ik er elke keer niet ben of niet kán.
Misschien ligt het aan mij, maar als ik na 2 of 3 keer te horen krijg dat het niet lukt, houd ik op met vragen, ik vind het eigenlijk alleen maar zielig van Getrouwde Man, dat hij zolang blijft aanhouden, hoewel ik het ook wel weer humor vind (en ik er de trouwe lezertjes van mijn logje kond van kan doen), dat blíjft nu eenmaal erg grappig
