Naarmate je ouder wordt vliegen de jaren nog harderder voorbij. In dit logje schreef ik dat de buurtjes zo’n jaar of 5 naast me zijn gaan wonen. Ik kon het eerlijk gezegd niet uitstaan dat ik niet meer wist hoe lang het precies geleden is, dus heb ik even bij het kadaster de eigendomsverkrijging van het pand opgevraagd (ik kan daar niets aan doen, dat heet nu eenmaal zo). Tot mijn niet geringe schrik hebben de buurtjes de woning in augustus 2010 in eigendom gekregen, en tot mijn nog ergere schrik bleek dat ik de buurtjes een stuk jonger had ingeschat dan ze daadwerkelijk zijn (en/of waren, want de buurjongen is niet meer).
Zoals gezegd de buurtjes (en de ouders) hebben het buskruit niet uitgevonden, zijn ouders heb ik naar mijn weten nooit gezien, maar ook dat kan aan het minieme contact liggen. De vader van de buurvrouw kwam zich dan toch op een gegeven moment voorstellen, waarbij dochter (mijn buurvrouw) min of meer verscholen stond achter de rug van de vader. Vroegâh deed men dat vaker, echter de buurtjes aan de andere kant (waarvan ik er heel wat heb overleefd de afgelopen jaren) deden dat zelfs niet meer. Ik moest op een gegeven moment van vriendin W vernemen dat haar dochter naast me kwam wonen, toen de buurman die er daarvoor woonde plots met stille trom was vertrokken.
Afijn, ik dwaal af, zoals wel vaker.
In een logje wat niemand ziet, (omdat ik dat door omstandigheden privé houd, zodat niemand dat kan zien), kwam al naar voren dat men mij een goede internet rechercheur vond, misschien moet ik daar eens over na gaan denken en bij de pliesie solliciteren als internet rechercheur, men kan namelijk heel veel vinden als men de goede wegen maar kent.
