Ik ben gezegend met weinig haargroei op mijn lichaam, ik heb bijvoorbeeld nog nooit mijn benen geschoren (en begin daar ook niet aan, omdat mijn haren niet te zien zijn).
Ze zíjn er wel, maar het zijn er zo weinig dat ik -als ik eenmaal met scheren begin- wel moet blijven scheren, omdat de haartjes nu eenmaal harder en donkerder worden.
Iedereen die aan mijn benen begint te voelen verbaasd zich er dan ook over dat mijn huid zo glad en haarloos is (nu wil ik hiermee niet zeggen dat zo maar iedereen mijn benen mag gaan zitten bevoelen) maar soms is het wel heel prettig, zeker als je zo’n leuke broek aan hebt die je om moet knopen en waarvan het dan lijkt alsof je een rok aan hebt. Men kan dan erg gemakkelijk de haarloze zachte benen bevoelen.
Tijdens mijn vakantie had ik op de wereldberoemde “Griekse avond”, die sommige trouwe lezertjes van mijn logje zich vast nog wel kunnen herinneren (nietwaar??) ook die leuke wikkelbroek aan, maar gezien het feit dat het ietwat laat was voordat ik naar bed ging, (het scheen 4 uur geweest te zijn) kreeg ik blijkbaar het ding wat moeilijk uit. Hij lag nogal verfrommeld in de andere kamer van mijn appartement, evenals wat andere kleren (sommigen niet van mij) maar gezien mijn inmiddels wereldberoemde nichtjes zal ik verder niet uitwijden wat er daarna gebeurd was. .
Afijn, ik dwaal weer wat af (zoals wel vaker), het ging over haren en de irritatie die 1 bepaalde haar op mijn kin immer bij mij naar boven brengt.
Het is een witte harde haar die er -als ik hem begin te voelen- kostte wat kost uitgerukt moet worden. Soms lukt me dat handmatig, maar vaker moet ik -op de tast- er een pincet bijhalen, om die ene irritante haar eruit te halen. Ik word ook altijd helemaal saggo als het niet te snel lukt, het kreng móet en zal eruit.
Gelukkig tik ik dit logje dan nu ook, nádat ik enige tijd op de tast bezig ben geweest die verrekte haar eruit te rukken. Ik ga weer haarloos door het leven
