Jeepsafari
Zoals de trouwe lezertjes van mijn logje wel weten moet ik af en toe mee op van die toeristische attracties om foto’s te maken en afgelopen dinsdag was dat al niet anders, maar deze attractie was wel heel erg leuk te noemen.
Men trekt met een aantal jeeps de bush bush in en je komt plekken tegen die je normaal gesproken echt niet ziet, omdat je niet weet dat ze er zijn.
Als je zoals ik vorig jaar ook meegeweest bent op jeepsafari weet je ongeveer wel wat er komen gaat, maar diegenen die de jeepsafari voor rijden, lopen in de winter veel routes en zijn constant bezig om uit te zoeken wat een leuke route is.
Aan het einde van de winter husselen ze alle favo routes bijeen en daar komt dan een hele leuke jeepsafari uit.
Ik had deze keer het geluk om in de voorste jeep te zitten met een nederlandse gids die hier woont, ook fotografeert en heel veel van het eiland wist.
Het is dat hij een vriendin had, anders had ik er best wel wat mee gekund (maar dit weer terzijde).
We voerden tijdens het rijden lange gesprekken over van alles en nog wat, ook over fotograferen en terwijl hij een voorstander is van zijn foto’s te bewerken ben ik dat nog steeds niet. Ik denk dat we van de winter een stevige maildiscussie gaan voeren over het keuzemoment (wel of niet foto’s bewerken) als ik tegen die tijd ook in het bezit ben van mijn eigen digitale camera en/of body, want ik weet nog steeds niet of bruin de digitale body van minolta wel kan trekken.
Wat echter niet wegneemt dat -als dit werk zich doorzet- ik wat moet gaan investeren in de toekomst- en ik wel zal moeten overwegen om zo’n ding aan te schaffen.
Een aantal dingen van de jeepsafari had ik al vorig jaar mogen meemaken, maar het is toch anders als je in de auto zit van iemand die heel boeiend en leuk over van alles en nog wat van het eiland weet te vertellen, terwijl hij ook nog van veel inside info op de hoogte is..
Het klinkt heel onromantisch, maar zoals hij het vertelde was het leven zelfs hier in de winter erg leuk, maar hij had geen probleem om zichzelf te onderhouden, omdat hij zijn appartement in Amsterdam kon verhuren en daar een vast inkomen van heeft, terwijl ik hier op Lesbos maar moet zien of ik rond kan komen van de verhuur van mijn berenholletje, wat fotograferen en onderwijl woest onaantrekkelijke dronken taxichauffeurs van mijn lijf proberend te houden.
Dat zal niet meevallen denk ik zo, en daarom denk ik dat het leuker is als ik kan proberen om volgend jaar een soort “vaste fotograaf” te worden van Sunweb en andere reisorganisaties om dit werk voor een maand of 3 te doen. (Het enige probleem is dan mijn huidige job, maar wie dan leeft, dan zorgt) en het voordeel is dan ook dat ik een aantal aardige mannen die ik toch wel erg zal missen die drie maanden zo heel soms kan uitnodigen om langs te komen. Niet te veel, dan gaat het al snel vervelen, maar wat ik wel weet is dat ik wel zal zorgen dat een zekere vliegenier wat vakerder zal moeten komen, anders hou ik dat niet vol en dat kost me dan scheppen vol met geld al die smsjes en telefoongesprekken tot diep in de nacht. Ik vrees dat ik nu ook al een kapitaal kwijt ben aan mijn foonrekening. Gelukkig maar dat Sunweb me een redelijke vergoeding geeft, anders was ik failliet gegaan.
Yogi
