In dit logje schreef ik dat de andere kant plots wakker is geworden uit zijn winterslaap. Dat is nu zo’n 2 weken geleden en ik merkte aan mezelf dat sommige gestuurde emoticons mij gingen irriteren, zodat ik daar simpelweg niet op reageerde.
Ik moet regelmatig stil zijn van de andere kant omdat moeder de vrouw in de buurt is, waardoor ik ook altijd denk, ik antwoord gewoon niet. Als ik dan eens niet reageer als hij mij bericht krijg ik regelmatig vraagtekens toegezonden, iets wat me nog meer gaat irriteren.
Hoezo vraagtekens? Ik moet stil zijn en als ik even niet snel genoeg reageer op een berichtje, omdat ik andere dingen aan het doen ben dan schop ik tegen het zere been? Vandaag echter brak mijn klomp (ik heb ze niet maar ze braken wel). Het 1e berichtje was nog blijmoedig, de andere kant vond het weer leuk om me te gaan zien, totdat ik hem -na enige andere berichten die de censuur niet doorkunnen- berichtte dat ik de auto instapte en niet meer kon antwoorden.
Toen kreeg ik enige bozige appjes toegezonden die ik nog steeds niet begrijp, maar de laatste was “ik ben hier klaar mee”. Waar de andere kant dan klaar mee is is voor mij onbegrijpelijk, maar wat de andere kant dan weer niet weet is dat ik hem al een tijdje niet meer serieus nam en verdenk dat hij af en toe vergeet een pilleke te nemen tegen de opvliegendheid. Dit soort dingen zijn wel vaker gebeurd, en dan was het uiteindelijk “een grapje”.
Ik kan daar niet zoveel mee, ik geniet evengoed wel op vakantie. En als ik de andere kant tegenkom op Lesbos ben ik bang dat de andere kant van een kouwe kermis thuis gaat komen. Mócht ik nog een appje krijgen deze week moet ik erg op mijn hand gaan zitten (op de andere hand kan het niet meer), maar zoals ik nu ben heb ik sterk de neiging om veel vraagtekens terug te zenden met de opmerking “Ik dacht dat je er klaar mee was”.
Een (aangepast) oud Yogi’s tantes spreekwoord luidt: Eens fout, altijd fout.
