In dit logje schreef ik op 29 oktober 2011 al wat ik al vaker heb/had bedacht. Een eigen bedrijf opzetten is niets voor mij, mede door de onzekerheid én het feit dat ik elke maand alléén de hypotheek moest ophoesten én mijn probleem met mijn pols waar ik in 2008 al over schreef en wat uiteindelijk steeds erger werd, zodat ik moest besluiten om in 2019 nogmaals een operatie te ondergaan. Tot op de dag van vandaag ben ik nog steeds erg blij met de beslissing om die operatie te ondergaan, -hoewel ik elke dag een brace draag op mijn werk voor de ondersteuning- hindert dit me niet én ik ben van de pijn af, die wel elk jaar erger werd. Dát was ook een grote reden om niet te gaan bedenken om voor mezelf te beginnen in de IT, inmiddels heb ik niet stil gezeten en steeds meer geleerd wat Microsoft Word, Excel en de IT betreft:
- ik vind het leuk; en
- ik wil graag uitvinden hoe iets werkt als ik dat niet weet.
Tot op de dag van vandaag pluk ik daar nog steeds de vruchten van, eveneens ik veel van een ex-collega heb geleerd die ook uit het notariaat kwam, maar wél in de IT werkte, met pensioen was, maar toch niet stil wilde blijven zitten, ik ben A tot op de dag van vandaag nog steeds dankbaar dat hij mijn “potentie” zag en mij veel dingen heeft willen leren. Omdat ik nu voor veel kantoren moet werken zie ik weer hoe achterhaald de “modellen” zijn, soms jeuken mijn handen weer om het kantoor aan te schrijven en aan te bieden om de modellen een niveau of wat naar de hoogte te krikken, maar tegelijkertijd weet ik dat de gemiddelde notariële medewerker “bang” is voor “automatische nummering”, stijlen en wat dies meer zij. (Ik geef het eerlijk toe, ik was dat 20 jaar geleden ook). Toenderdijd wist ik hier totaal niet mee om te gaan. Inmiddels ben ik 27 stappen verder en “ontwerp” zelfs sjablonen in een Word document, maak een ontwerp van een Aandeelhoudersregister in Word precies na en maak het zogenaamde oubollige “opgave opvragen gelden hypotheek” van de ING in PDF bijna 1 of 1 na in een Word document.
De meeste medewerkers zijn geloof ik al blij dat ze de pc aan kunnen zetten en “remote” kunnen werken, ik ben niet zo, als iets niet werkt zoals het hoort te werken wil ik het fixen, ga bellen met de helpdesk van het kantoor, of het IT-bedrijf die dat soort zaken regelt voor het betreffende kantoor, en regel weer dat het werkt, samen komen we er altijd wel uit, ook omdát ik zoveel verstand heb van het systeem en wéét hoe het werkt, maar tegelijkertijd ook soms op mijn handen moet gaan zitten om dingen te willen gaan doen die niet tot mijn takenpakket behoren. Inmiddels ben ik er -denk ik- wel achter wat ik wel en niet kan doen, als er weer eens een account geblokkeerd is door 10 inlogpogingen van een “robot” die automatisch dingen zou kunnen doen, dan kan ik dat best doen, andere dingen doe ik dan weer niet, voor de “zekerheid”.