Ik weet niet wat het is en wat ik voor honing op mijn kont heb hangen, maar toen ik donderdag naar huis wilde met de taxi (ook ik wil zo af en toe wel een biertje kunnen drinken tijdens mijn vakantie) was het alsof de duvel er mee speelde. Ik stapte in de taxi en daar zat dus weer diezelfde woest onaantrekkelijke erg verliefde dronken taxichauffeur te stralen dat ik in zijn taxi stapte.
Ik werd heftig omhelst, maar goed, wist me weer te ontworstelen en toen we het dorp letterlijk uitscheurde (hij reeds nogal hard) vroeg hij of ik weer wat met hem wilde drinken (in zeer gebrekkig engels) hij zal wel denken de aanhouder wint, maar zoals de trouwe lezertjes van mijn logje wel weten ben ik een ster in het ontwijken en het tergen van mannen, dus weer liet ik hem zielig en alleen staan met zijn oude mercedes, het is eigenlijk een wonder dat het ding nog rijd.
Gisteren (vrijdag) was mijn laatste “werkdag” hier op Lesbos en toen ik op mijn gemakje wat rondwandelde in het mooie dorpje Molyvos, onderwijl wat foto’s makend van het haventje, werd ik aangesproken door 2 mannen (ook weer woest onaantrekkelijk), maar als ik mijn ogen stijf dicht hield, zou ik met die ene nog wel wat gekund hebben. Ze vroegen of ik mee ging vissen! Ik die dus echt niet van vissen houd, en daarna te gaan zingen, dansen en plezier maken in Molyvos. Als het nu een man was van mijn leeftijd waar ik wat mee zou kunnen zou ik het gedaan hebben, maar deze vertrouwde ik voor geen meter, en wie weet wat voor een ellende ik gekregen zou hebben als ik het wel gedaan had.
Ik was ook best wel moe van het “harde” werken dus ik stapte weer vrolijk in mijn lieve huurautootje om terug te gaan naar het appartement. Ik zag dat de tank bijna leeg was en vlakbij het appartement is een benzinestation, en toen ik de woest aantrekkelijke man van de benzinepomp (dat dan weer wel) vroeg om hem vol te gooien, zag ik dat de meter toch wel hard ging. (Ik ben mijn eigen kleine micra gewend) en gezien het feit dat de benzine hier een drol kost dacht ik dat ik het nog wel zou redden met 20 euro. Helaas was het iets meer, en toen ik zei dat ik niet genoeg had was het geen probleem om geld te gaan rukken bij het dichtstbijzijnde plaatsje en daarna weer vrolijk terug te keren.
Het klinkt misschien gek, maar als je van het vertrouwen van de mensen hier geen misbruik maakt, kan je hier volgens mij heel goed en leuk leven.
Deel 5 en meer volgt nog, nu ga ik nog even “werken”.
