Er zijn inmiddels al weer een aantal dagen verstreken en ik heb het zo druk met werken en genieten dat ik geeneens tijd heb om mijn trouwe lezertjes van wat leesvoer te voorzien. Wat heb ik toch een akelig leven….
Vandaag heb ik met mijn huurauto een woeste tocht door de bergen gemaakt op weg naar een heel lief fotogeniek dorpje wat ik nog van vorig jaar kende toen ik hier ook was met die oude man.
Weliswaar moest ik wat schakelen (wat ik niet gewend ben met mijn lieve automaatje) maar alles went en alras was ik weer gewend aan de schakelbak. Wat extra voorzichtig deed ik de haarspeldbochten omdat men hier als idioten rijd en ik nog heel in holland wens te komen en ongetwijfeld voor de grieken erg wijverig en tutterig reed, maar goed ik ben nog heel, dit in tegenstelling tot 4 jonge grieken die zichzelf dit weekend te pletter hebben gereden tegen een rots vlakbij het dorpje waar ik verblijf en waarvan dus vandaag de begrafenis was. (beter tutterig en heel dan niet tutterig en dood nietwaar?)
Ik kwam na een woeste tocht aan in het zeer fotogenieke dorpje, alwaar ik als een gek foto’s ging zitten maken en ook nog mensen tegen kwam die ik afgelopen woensdag tegenkwam op de tocht naar het versteende woud. Ook weer heel gezellig, want wat me opvalt is dat als je alleen reist je heel veel aanspraak hebt van andere mensen (of ze je nu zielig vinden omdat je alleen reist of omdat ze het gezellig vinden om met je te praten doet niet terzake) gezelllig is het.
Toen ik al likkebaardend weer heel veel foto’s had gemaakt besloot ik weer op weg te gaan naar huis en deed dat via de onverharde weg vanaf Skala Sikiminia naar het dorpje vlakbij waar ik verblijf.
Het was weer een barre tocht die ik overleefd heb en al doende leer ik toch steeds meer dingen die ik durf met mijn huurauto. Ik ben eigenlijk best wel trots op mezelf dat ik dat weer allemaal durf en zal zeker -als ik volgend jaar weer hier terugkom- wat er zowiezo inzit nog meer durven met mijn huurauto.
Toen ik “uitgeput” terugkwam van de barre tocht dacht ik dat ik deze nacht moest gaan varen op weg naar Samos, echter toen ik nog eens goed het kaartje bekeek bleek dat dat de volgende nacht wat. Gelukkig had ik mijn koffer al geheel ingepakt, zodat ik dat morgenavond niet meer hoef te doen.
Het is maar goed dat ik zo af en toe nog eens goed kijk naar data en dergelijke, je zou er zo snel van in de war van raken (als blondje zijnde).
Toen ik terugkwam van het eten -waarbij ik dus ontdekte dat ik nog 1 dag extra op dit mooie eiland mocht verblijven- wandelde ik langs een restaurant waarbij de eigenaar mij elke keer goedendag zei en die mij vandaag uitnodigde om een ouzootje te drinken.
Gelukkig heeft hij borsthaar (waar ik niet van hou) en is ongeveer een kop kleiner, maar och ik ben niet zo moeilijk in de omgang en ging aan het tafeltje zitten om een ouzootje met hem te drinken. Hij gaf me zijn adres -zeker in de hoop dat ik volgend jaar bij hem ging logeren of iets dergelijks- en zijn 06, maar de trouwe lezertjes van mijn logje weten wel dat ik goed kan tergen en nu zal het niet anders zijn. Gelukkig voor hem heeft hij geen emailadres, maar zijn gewone adres heb ik wel, dus dat gaat helemaal goed komen.
Vervolgens nam ik een taxi, waarbij ik -natuurlijk zou ik zo zeggen- diezelfde woest onaantrekkelijke taxichauffeur tegenkwam, maar gelukkig belde een zeker iemand mij lief die de hele rit aan de foon bleef en waarbij ik dan ook nog kon kwelen dat ik hem mistte (wat ik ook wel een beetje doe) en dat ik me prima vermaakte en dat we het aankomend weekend hele leuke dingen gaan doen (die ik niet zal herhalen in verband met de jonge meelezertjes van mijn logje).
Zoals iedereen wel zal begrijpen vermaak ik me hier prima en zou nog wel 1 week of wat willen blijven hier, maar goed, volgend jaar hebben we weer een nieuwe ronde en nieuwe kansen.