Zoals alle werkdagen in de week (behalve op maandag), reis ik van- en naar mijn werk met de trein, de heenweg is nooit zo spannend of leuk te noemen, omdat het dan erg vroeg is (hoewel andere mensen er al bijna een halve werkdag op hebben zitten), is de terugweg des te leuker.
Ik kom elke dag dezelfde mensen tegen en vooral de laatste tijd zoeken we elkaar al zelfs op het perron op (zie ook trein)
Vandaag heb ik echter eerst -blijkens bepaalde uitlatingen die ik via de mail mocht ontvangen- weer iemand helemaal blij gemaakt door het sturen van een bepaald script, en toen ik mijn pctje afsloot en op mijn gemak naar beneden wandelde om op perronnetje 3 te wachten op de trein en wat stond te deinen op wat prettige keboems muziek die uit mijn oortjes klonken van mijn lieve kleine mp3-spelertje, kwam de sjansmeneer (laten we hem maar B. noemen) aangelopen. Onmiddellijk reikte hij naar zijn jaszak en overhandigde mij een biertje, met de navolgende uitspraak: “neem jij maar, ik heb al genoeg gehad op mijn werk”. Nu ben ik veel gewend, maar mensen die tijdens werkuren gewoon op de werkvloer bier drinken ?? Neen, die kende ik nog niet..
Natuurlijk stribbelde ik voor de vorm wat tegen, maar maakte uiteindelijk het biertje toch maar open, ook omdat we 10 minuten vertraging hadden en ik wat dorst had. Het vervelendeleuke van bier is dat je er nog meer dorst van krijgt, en eigenlijk had ik het ook niet moeten doen, maar het was weer een gezellig ritje op weg naar huis en de reis vloog weer om.
Vooral B komt helemaal los (en dat had ik in eerste instantie niet van hem verwacht).
