Afgelopen weekend reisde ik vrijdag na het werk af naar Slenaken/Heijenrath om daar het zogenaamd “Limburgia Trophaeum” mee te kunnen maken. Zoals de trouwe lezers van mijn logje vast wel weten ben ik de laatste tijd “into het fotograferen van klassieke auto’s in een zogenaamde rally”. (zie ook dit logje, dit logje, en dit logje), helaas heb ik -blijkt nu- het Saab Classic Challenge rally moment niet beschreven, maar ook daar was ik aanwezig om foto’s te maken van allemaal Saabjes.
Ik had de organisatie van het event aangeschreven, en ik kreeg al snel een mailtje terug dat ik een routeboek daar en daar kon ophalen. De organisatie van de Saab Classic 500 Challenge, had begin september een keurig persboek voor me verzorgd met aantekening van mooie fotoplekjes, maar bij deze rally moest ik het doen met een navigatie boek. Daarbij dient wel weer vermeld te worden dat ik een schildje kreeg zodat ik zonder betaling de lunch en het diner kon nuttigen! (dat was wel weer perfect geregeld). (Evenals ik dat bij de organisatie van de Saab Classic Challenge kreeg, alwaar ik als gast een badge kreeg zodat ik niets hoefde te betalen voor de lunch en het diner)!
Nu mag ik als fotografe natuurlijk navigatie meenemen in mijn auto en had dat ook netjes gedaan. De ochtend ging een beetje de mist in, ik kon de plekjes niet vinden, maar de lunchplek dan weer wel, waarbij ik wel dien te vermelden dat ik die plek al toegezonden had gekregen van een zeker iemand die veel meer ervaring heeft met navigeren dan ik. Afijn, na de lunch kreeg ik het 2e deel van het boek voor de middag, ik had in de auto een snel cursus gekregen hoe te handelen, ik had dat prima in mijn systeem opgeslagen, en reed vol goede moed naar een mooi fotoplekje.
Ik stond daar ruim 1,5 uur te wachten, zodat ik weer ging twijfelen of ik niet achter de feiten aanholde, maar later bleek dat ik eventjes iets meer geduld had moeten betrachten, dan had ik echt hele mooie foto’s kunnen scoren. Een zeker iemand had mij vergeten te melden dat ik ook rekening kon houden met de zogenaamde “tijdscontrole” waarbij de tijd die de 1e auto die controle normaal zou moeten halen staat vermeld, als ik dát had geweten, had ik nog wel even gewacht, edoch dat wist ik toen nog niet, dus reed ik te vroeg weg omdat ik ging twijfelen of de auto’s nog wel langs zouden komen.
De avond heb ik dus geleerd dat ik ook rekening met de tijdcontrole moest houden, zodat ik de volgende dag in alle vroegte vanuit hotel Melia in Luxemburg vertrok naar het door mij uitgekozen plekje. Gelukkig was de klok een uurtje vooruit gezet, zodat ik ruim op tijd aanwezig was op het plekje waar de auto’s voorbij moesten komen, daar was ik van overtuigd door de navigatie lessen van een zeker iemand en mijn Samsung tablet die ook de nodige informatie prijs geeft.
Anyway, ik dwaal af, zoals wel vaker, om een lang verhaal kort te maken, ik heb mij dit weekend prima vermaakt (niettegenstaande ik heel wat meer foto’s zou hebben kunnen scoren), ik heb hele mooie plekjes en weggetjes gezien, met de mooiste herfstkleuren, (maar als ik bij alle plekjes gestopt zou hebben om foto’s te maken was ik nu nog niet thuis geweest) en was een zeker iemand ongerust geworden.
Wat ik wel weet is dat ik nog wel een keer terug wil richting Luxemburg, en gezien enige uitlatingen gaat dat wellicht nog wel een keer gebeuren, omdat andere alfabet momenten nu eenmaal geen doorgang kunnen vinden wegens omstandigheden die er niet toe doen.
Ik ben en blijf nu eenmaal een nuchtere boerin van mezelf.
