Vandaag ontving ik weer een mailtje in mijn boxje, wat mij uitermate deed grijnzen van plezier, hoewel er wel in stond vermeld dat de intentie die er was, niet door kan gaan wegens verblijf elders, edoch de rest van het mailtje (waarvan ik de inhoud niet kan vermelden wegens meergemelde censuur) was van dien aard dat ik vroegâh geschrokken zou zijn, maar er nu alleen maar blij van word (op het gevaar af klef te worden, maar dat moet dan maar effe).
Schrijver van het mailtje was een pikant detail schijnbaar even in de hektiek vergeten, zodat de inhoud van het mailtje van dien aard was, dat -zo blijkt uit de woorden van de schrijver- de schrijver besefte dat de periode van het niet kúnnen langer was dan gedacht, waarbij diezelfde uitlatingen, die ik voor mij zag op mijn beelschermpje, mij dan weer wel deed grinniken van plezier.
Naar aanleiding van een mailtje terug, heb ik de schrijver van het mailtje gerust kunnen stellen, er bestaat vóór mijn aanstaande vakantie nog 1 mogelijkheid, welke mogelijkheid wij allang hebben besproken toen we ergens waren (waarvan ik de plaats wegens de censuur niet kan vermelden), en waarbij de schrijver van het mailtje zich afvroeg waar ik van hield (dit betreft eten, voordat we dát weer krijgen). .
En verder heb ik mezelf -om me even te kietelen voor de gebeurtenissen des morgens middags- “verwend” met een uitermate mooi apparaat, die ik hopelijk snel in ontvangst kan nemen, waarbij ik dan weer goed moet oefenen om alle knopjes en mogelijkheden onder de knie te krijgen, maar dat is niet erg, dat vind ik alleen maar leuk.
