Vandaag zat ik tijdens mijn werk net te bedenken dat ik al een tijdje (vanaf afgelopen donderdagmiddag) niets meer van die Aussie had gehoord en dat ik hem vanavond zou gaan mailen, toen ik aan het eind van de dag een mailtje van hém kreeg.
Nu weet ik niet precies wat ik daarvan moet denken.
We roepen beiden dat we niet verliefd zijn, maar hij schrijft wel dat hij -voordat hij voor 2 weken naar Suriname vertrekt- mij nog even wil zien.
Natuurlijk vind ik het gezellig dat hij weer komt, ik vond het ietwat stil dit afgelopen weekend, temeer ook omdat de 5 dagen in Rome zo genoegelijk gezellig en ontspannen waren, maar ga nu ook wel wat aan mezelf twijfelen.
Ga ik hem nu wel erg leuk vinden en zal ik hem erg gaan missen als hij strakjes weggaat voor het eggie naar Australië.
Het enige wat ik wél weet is dat als wij wat verder willen, het een erg ingewikkelde tijd zal gaan worden.
Het is buiten kijf dat ik dan naar Australië zou gaan moeten emigreren en dát word wel erg ingewikkeld, hoewel ik -toen ik in 1995 voor een vakantie Australië ben geweest- destijds ernstig over heb nagedacht om toendertijd te gaan emigreren, omdat ik het land zo mooi vind en de mensen zo aardig.
Misschien is het mijn lot wel, dat ik juist nu die Aussie ben tegengekomen, maar dan moet ik wel heel veel dingen opgeven én ik weet dan ook heel goed dat het erg moeilijk zal gaan worden om daar een nieuw bestaan op te bouwen, omdat ze het werk wat ik hier prima en naar volle tevredenheid doe (geloof ik ), dáár niet kan doen, simpelweg omdat ze dat niet kennen én ik niet zomaar het land kan binnenkomen.
Afijn, dat zien we wel weer als het zover is als hij weg is/gaat, nu geniet ik nog van de momenten dat hij bij me langskomt om te klussen en andere “gezellige” dingen te doen.
