Moeders

Zoals de niet “meer zo vele” trouwe lezertjes van mijn logje wel weten heb ik het niet zo veel over mijn familie. Ik “verwen” mijn moeder zo eens in de 3 à 4 weken met een portie stoof aal. Een vies klusje, maar ik heb het er graag voor over om dit voor mijn moeder te doen, zij vind het heerlijk en gezien mijn moeder de helft weegt van wat ik weeg, (dat is gezien ik zo ben afgevallen dus erg weinig), mag zij best wel wat meer vlees op haar broze botten krijgen.

Gisteren belde ik haar op het werk om haar te vertellen dat zij vandaag stoof aal zou kunnen eten, maar groot was mijn verbazing toen ze door de telefoon vertelde dat ik dat maar even niet moest doen, omdat zij er geen trek in had.

Mijn moeder die geen trek heeft in stoof aal is vrij uniek, dus toen ik wat verder vroeg, merkte ik dat zij ietwat verdrietig werd. Van dit verdriet deed ik vandaag kond aan iemand, omdat hij en ik nogal intensief whats appen, waarna die iemand mij opbelde (iets wat ik nog steeds niet begrijp, maar nu ben ik inmiddels zover dat ik denk dat het zijn probleem is en niet het mijne), die iemand is ernstig begaan met mijn leven daar kom ik al doende achter (en vroegâh zou ik daar iebelig van worden, maar nu merk ik dat ik het wel leuk vind dat iemand zich zo “zorgen” om mij maakt),  ik merkte op een gegeven ogenblik aan zijn antwoorden dat hij niet meer vrij uit kon praten (grappig dat je dat na een paar ontmoetingen al door hebt al zeg ik het zelf), en gezien ik graag mag plagen, deed ik enige boude uitspraken waarop hij geen antwoord kon geven 😳

Vervolgens ging ik “fijn” boodschappen doen, waarbij ik tot de ontdekking kwam dat ik echt “iets” uitstraal, want toen ik wegreed zat er een meneer in een auto die me bekant kwijlend nakeek (ook weer een erg grappig moment al zeg ik het zelf), ik moet er nog steeds breed van grijnzen