Zoals de trouwe lezertjes van mijn logje wel weten heb ik het niet zo gek veel over mijn moeder, maar vandaag ben ik nadat ik in alle vroegte bij Zussie op bezoek ben geweest om alle spulletjes weer terug te brengen, even naar moeders gegaan om haar gelukkig nieuwjaar toe te wensen.
De trouwe lezertjes van mijn logje weten vast wel dat ik niet zoveel loslaat over mijn leven (behoudens enige cryptische dingen die niemand begrijpt, behoudens enige insiders), maar vandaag schrok ik toch wel een beetje. Mijn moeder vertelde mij vandaag nogal luchtig dat ze afgelopen woensdag een klein tiaatje heeft gehad (zowel mijn Zussie als ik waren hiervan niet op de hoogte), daarbij maak ik mij nu dan weer ietwat zorgen.
Ik weet dat het ooit zal gaan gebeuren, ik weet ook dat mijn moeder het liever eerder dan later ziet gebeuren (door omstandigheden die hier niet toe doen), maar vandaag ben ik weer eens met de neus op de feiten gedrukt..
En eerlijk gezegd vind ik dat idee helemaal niet leuk. Soms zie ik het als een plicht om naar moeders toe te moeten (ik weet het, ik ben erg), maar vandaag ben ik er weer achter gekomen dat ze er nu nog is, dat ik dat fijn vind, en dat ik best wel veel mijn moeder hou (en het veels te weinig zeg). Mijn moeder is geen gemakkelijk mens, ik ook niet, maar ik ben nog steeds blij dat ze er wel is, en dat ga ik haar de volgende keer ook gewoon zeggen. Mamsie, ik houd van joe!!
Goed zo, en hier mag je daarop wel oefenen 😉
wie weet heeft dit wel je ogen geopend en ga je vanaf nu anders met je moeder om. tenslotte willen we ze nooit kwijt maar ooit komt dat moment. ik heb al te vaak dat ritje naar t ziekenhuis moeten maken omdat mmn moeder er weer eens in lag net weer ruim 6 weken en toch een beetje in je rats zitten hoe t nu weer uiut gaat pakken.
dus zet je er lekker overheen en ga wat vaker en misschien es open kaart spelen als jullie “botsen”. (wel een goed voornemen voor t nieuwe jaar 😉 )