Vanmorgen in alle vroegte was ik al op stap om mijn oudste nichtje blij te maken met een door mij persoonlijk gemaakte mp3-speler.
Een week of 3 geleden kocht ik via e-bay een klein mp3-spelertje omdat ik het gesleep met de grote discman zat was.
Tot mijn niet geringe verbazing kreeg ik bij het ophalen van het pakje plots 2 pakjes toegeschoven van de postmeneer.
In plaats van 1 mp3-speler had ik er plots 2 voor de prijs van 1. Mijn nichtje heeft niet zoveel geluk met haar mp3-spelertjes, de 1e heeft ze stukgesmeten (eigen schuld), de 2e die ze van Sinterklaas kreeg werkte al niet voordat ze hem uitpakte.
Nu ben ik soms een lieve suikertante en besloot haar de 2e mp3-speler die ik dus nu gratis had, voor een zacht prijsje te verkopen.
Ze kwam hem samen met mijn zus ophalen en haar ogen rolden bijna uit haar hoofd toen ze hem uitpakte, (het was nogal een fancy ding) en zij verwachtte zo’n ding wat iedereen heeft.
Wel tien keer zei ze dat het “gaaf” en “cool” was, maar na 1 week kreeg ik haar op msn, helemaal in mineur: de mp3-speler deed het niet meer.
Ik vond dat wat treurig en probeerde het ding te repareren door het geheel te fomateren en te proberen weer aan de praat te krijgen, maar dat lukte voor geen ene meter (grrrr).
Nu geef ik met dat soort dingen niet zo gauw op, dus ik mailde de verkoper waar ik het ding gekocht had, van de verkoper kreeg ik 2 urls voor zogenaamde firmware en hoewel het in eerste instantie ook weer niet lukte, kreeg ik het spelertje gisteravond -na heel veel pogingen- dan toch weer aan de praat.
Mijn nichtje was dolgelukkig en hugde me zeer stevig, en mijn andere nichtje is nu ook blij, want omdat ik het zo sneu vond voor mijn oudste nichtje, had ik -als suikertante- een iets minder dure besteld bij dezelfde verkoper en nu mag zij deze hebben van me.
Je bent suikertante of je bent het niet
