Zoals de trouwe lezertjes van mijn logje weten heb ik het niet zo vaak over mijn familie (behoudens dan dat ik mijn 2 lieve nichtjes bestempel als de inmiddels wereldberoemde nichtjes) en mijn zus als Zussie.
Mijn moeder klaagde al enige tijd dat ik nooit thuis was als ze me belde. Nu heb ik -natuurlijk- een fancy telefoon die laat zien dat iemand gebeld heeft, maar mijn moeder woont in een verzorgingstehuis, waar ze ervoor gekozen hebben om de nummers te verbergen, zodat ik nooit kon zien dat zij mij belde. Nu heb ik 1 principe, ik neem bellers met een verborgen nummer niet op, maar omdat ik wist dat mijn moeder -ongewild- ook met een verborgen nummer belde, moest ik wel een uitzondering maken. Mijn telefoon gaf echter nooit aan dat ik een gemiste oproep had.
Zij klaagde al enige tijd dat ik nooit thuis was, gek, want mijn leven is momenteel zo ingekakt dat ik bijna altijd thuis ben. Ik heb al een aantal malen gezegd dat ze dan mijn mobiel moest bellen, die heb ik immers altijd bij me, maar mijn moeder is niet zo modern, dus die vergat steeds dat ze een ander nummer moest bellen.
De laatste tijd kreeg mijn moeder steeds meer problemen met bellen, mijn zus en ik kregen het vermoeden dat ze 1 en ander niet zo goed meer zag, (mijn moeder is een eigenwijs mens, ik heb het niet van een vreemde) over dat soort dingen klaagt ze niet snel, totdat het echt niet meer kan.
Vandaag heb ik maar bij de kijkshop een nieuwe telefoon heb gekocht, eentje met (ik mag wel zeggen) hele grote toetsen.
Als ze het nu niet meer ziet, weet ik het ook niet meer.
*giechel*.. wat vond ze ervan ??
Zo wat een mooie telefoon… die wil ik ook 🙂