Begin januari ben ik weer fulltime gaan werken, zonder enige pijnklachten, het ging ook best wel goed, totdat er 1,5 week terug er plots een gigantische klus binnenkwam, die ons noopten om alle zeilen bij te zetten en elke avond (en zelfs zaterdag) over te moeten werken. Toen ik wat meer last van pijn in de pols kreeg had ik moeten begrijpen dat dát geen goed idee was, totdat ik afgelopen week plotseling een ijskoude hand had (normaal heb ik nooit koude handen). Het leek wel een ijsklompje. Ik begreep dat mijn lichaam mij een halt toe riep, wat ik echter niet wilde begrijpen is dat het halt uit kan groeien tot permanente invaliditeit. De dokter -waar ik vanmiddag was- (werd ernstig boos op mij vanwege het vele werken) en zij waarschuwde mij voor dystrofie en risico op een langdurige handicap (iets wat misschien ook nooit meer goed zou kunnen komen).
Na enig leeswerk op het net blijkt dat dystrofie een complicatie is die na een letsel of een operatie aan een ledemaat, arm of been, ontstaat. De ernst ervan staat los van de ernst van het letsel. Zo kan een klein letsel, bijvoorbeeld een kneuzing van de hand, een ernstige vorm van PD geven. Een zwaar letsel, zoals een gecompliceerde enkelbreuk, kan in lichte mate PD tot gevolg hebben.
PD is een van de belangrijkste oorzaken van functieverlies en invaliditeit na ongevallen of operaties aan een ledemaat. Alle weefsels en alle functies van een arm of been kunnen door PD worden aangetast. Er kan ernstige invaliditeit en moeilijk te behandelen pijn optreden. De patiënt kan in een maatschappelijk en sociaal isolement terecht komen. Posttraumatische dystrofie is een zeer ernstig te nemen aandoening die nog onvoldoende wordt begrepen.
En hoewel ik mijn werk erg leuk vind, heb ik dát niet voor mijn werk over. Ik zou er toch niet aan moeten denken om “hem” niet meer vast te kunnen houden!! Gevolg is dus dat ik weer minder ga werken, en hoewel het niet uitkomt, is dat een kwestie van jammer, ik denk dat ik verder van huis ben als ik strakjes helemaal niets meer kan met die hand 🙁
7 comments
Hoe vervelend het ook is voor je collega’s, je hand gaat voor
@Willemvk, zo ver ben ik inderdaad ook wel, mijn gezondheid gaat vóór het werk 😳
heel verstandig en wijs van je en voortaan iets beter naar je lichaam luisteren 😉
@Remco, ik denk dat de trouwe lezertjes van mijn logje ondertussen ook wel een beetje weten hoe ik in elkaar steek, als mijn lichaam mij geen halt toeroept ga ik altijd gewoon door, maar deze keer heeft mijn lichaam mij een ernstig halt toegeroepen (evenals de dokter)
en maandag ook vast de fysio, die zal ook wel boos op me zijn 🙄
Sjees.. nog los van allerlei hele nuttige dagelijkse dingen lijkt me het niet kunnen ‘vasthouden’ toch wel reden genoeg om een beetje rustiger aan te doen.. Getsie, een ijskoude hand, duidelijke boodschap, dat kun je wel stellen zeg ! 😕
@M.C. een béétje rustiger aan ❓ ❓ Das voor mij genoeg reden om het helemáál rustig aan te doen, zelfs voor mijn werk heb ik het niet over om invalide te worden (en die kans bestaat zo vertelde een boze dokter mij) 🙁
Scusi, bedoelde natuurlijk helemáal rustig aan te doen.. Wel mooi ……(ivm de nichtjes 😎 ) dat getob steeds, kan me je ongeduld goed voorstellen..