Niettegenstaande mijn mailtjes – waar naar mijn bescheiden mening – elk “normaal mens” van zou afhaken, wil de beste man nu plots een “vaste relatie” met mij beginnen. Als er ergens mijn haren van overeind gaan staan (wat ze normaal toch al doen), dan is het het feit dat iemand een “vaste (…)relatie wil beginnen, want daar zal het dan wel op uitlopen. Meneer is prettig en makkelijk getrouwd, kinderen zijn de deur uit, moeder de vrouw is verliefd op een ander en dan mot je toch wat nietwaar??
Als ik nu nog antwoord krijg op mijn laatste mailtje, dan is het óf een vastbijter, óf eentje die het écht meent, maar zelfs dan ga ik niet overstag, omdat ik de beste man min of meer heb beschreven hoe ik mijn leven momenteel leef, en hoewel dat leven erg op een geranium leven gaat lijken, krijg ik af en toe ook nog wat mailtjes van een zeker iemand die me breed doen grijnzen. Vanzelfsprekend komen die mailtjes de censuur niet door, maar ze zijn wel weer erg grapvol te noemen, dat dan weer wel.
Ben dan weer wel erg blij dat de beste man het “allemaal goed vind” 
, omdat het MIJN leven is.
wahahahahhaahahahahah
verder zeg ik niks 😉
Hoe zinvol is het om steeds “whahaahaaaaaaaaha” te zeggen en dan verder niets? Terwijl het toch weer zo’n prachtig leermomenterig verhaal is geworden wat Y beleefde. Hoewel het leermoment wat aan de andere kant lijkt te zitten.
Door afwezigheid kon ik dit logje een tijdje niet volgen maar gelukkig heeft het zich in de wel te verwachten richting onsponnen.
Kijk je trouwens wel uit dat je omvang niet al te gering wordt Yogi, straks kun je je nog verschuilen achter een uithangend draadje van een doorrookt welbekend tafelkleedje.
@Rob(?). ik had je al een beetje gemist, maar gelukkig ben je weer terug op dit leerzame leermomenterige logje. Inderdaad, ik ben nog niets veranderd ten opzichte van een paar jaar terug.
Behoudens dan de “omvang”, hoewel ik daar met al die Kanonnen ook wel weer wat op moet gaan letten, maar dat is iets voor volgend jaar 🙂