’t Is wat stil gevallen op mijn logje, door omstandigheden die er niet toe doen (interviews, foto momenten en wat dies meer zij), maar vandaag wil ik toch wel weer even een leermomentje kwijt.
Vandaag kreeg ik -heel fijn vlak voor kerst- te horen dat ik per 1 april 2013 “weg mag/weg moet” bij aakaadee. Niet dat ik daar erg mee zit, maar dat hoeft aakaadee dan weer niet te weten. Gelukkig leest alleen ex-baas L mijn leermomentjes misschien nog eens, de rest weet niet van het bestaan van dit weblogje en dat wil ik (net als veel andere dingen die men niet van mij weet) ook graag zo houden (inside joke).
De peopeltjes die bij aakaadee rondlopen zijn mijn peopeltjes allang niet meer, sinds “de nieuwe baas” mag ik nog minder ict dingen doen omdat hij dat niet belangrijk vind.
Dát werk maakte mijn werk nog leuk, en nu dat niet meer mag was mijn werkplezier al een tijdje zoek, terwijl ik vlak na mijn vakantie niet eens te horen kreeg dat “het niet handig was” dat allerlei belangrijke mailtjes alleen op mijn email adres binnen kwamen, terwijl ik lief al die mailtjes via een zogenaamde “rule” naar mijn collega’s forwarde, maar mocht dat zelf fijn ontdekken omdat ik toevallig een mail las aan ict van “de nieuwe baas”.
Toen dat aan de orde kwam had ik al zo’n vaag vermoeden dat er iets ging gebeuren, en vandaag was dat dus het geval, vandaag kreeg ik te horen van de nieuwe baas en mevrouw de HRM waar je geen zak aan hebt als ondersteuning E te horen dat ik “weg mag”.
In eerste instantie was dat even een klap, maar gezien ik een talent heb om mijn frusties van mij af te schrijven, misbruik ik dit logje -die niemand bijna meer leest-, om diezelfde frusties van mij af te schrijven, waarna ik weer fijn verder ga met mijn leven, morgen ga ik de advocaat bellen die al veel ex- aakaadee’ers heeft geholpen, ga ik horen wat hij mij aanraadt om te doen, doe daar mijn ding mee, zit mijn tijd nog uit tot 1 april (of iets eerder als ik vakantie dagen op neem en/of betaald verlof opneem), en dan zoeken ze het bij aakaadee verder maar uit, mijn kennis neem ik mee, die neemt niemand mij meer af en ga ik al zeker niet meer delen.
Dit logje is bedoeld om mijn frusties van mij af te schrijven, ben nog steeds blij dat ik dat kan, (het maakt het leven een stuk gemakkelijker), aankomend weekend ga ik in ieder geval genieten van de leuke rally- en andere dingen die komen gaan.
