Gisterenavond voelde ik me al niet zo lekker (niet zo gek na zo lang werken) en toen ik in bed lag, begon ik mijzelf ernstig zorgen te maken, ik voelde mijn hart onregelmatig kloppen, kreeg steken in mijn hart, en ik raakte daar ietwat van in paniek.
Heb vanmorgen maar even de dokter bezocht en die vertelde mij (wat ik zelf ook al had bedacht eigenlijk), ik had geen hartaanval, maar het was een kwestie van teveel stress.
Dát is dus een teken van mijn lichaam dat ik mijzelf even halt moet toeroepen (ik weet het, soms makkelijker gezegd dan gedaan), maar ik heb inmiddels wel geleerd om naar mezelf te luisteren.
Het is ernstig lullig voor mijn collega, maar ik denk dat het verstandiger is dat ik even een stapje achteruit ga doen uit het geheel. Men moet maar een andere oplossing zien te vinden, dit gaat zo niet langer.
Vervolgens ben ik maar eens even bij mijn moeder op bezoek gegaan (was toch in de buurt) en daar vond ik een oude foto van toen Yogi nog een Yogietje was en met haar linkeroog in haar rechterbroekzak kon kijken. Heb weer een foto van deze foto gemaakt en deze foto wil ik de trouwe lezertjes van mijn logje niet onthouden, omdat hij werkelijk waar zo vreselijk erg is dat het bijna niet normaal is. Ik denk dat ik op deze foto een jaar opf 6 ben, vervolgens is het bij een operatie gelukkig wel bijna helemaal goed gekomen, (ik kijk niet meer met mijn linkeroog in mijn rechterbroekzak), tenzij ik moe ben en andere “dingen” doe (zo werd mij kond gedaan), echter deze “dingen” kunnen de censuur niet door (tenslotte lezen mijn inmiddels wereldberoemde nichtjes ook nog wel eens mee)
11 commentaar
je kijkt nu met je rechteroog in je linkerbroekzak ??? 😉
maar t is wel jammer dat je lichaam dus zo’n signaal af(moet) geven. overigens ben ik wel blij dat je heeeeeeel verstandig ernaar luistert 🙂
@Remco, ’t is zeker jammer, maar ook wel weer een leermoment…. ik moet 5 stapjes terug en dat ga ik dan ook doen, men moet maar een andere oplossing zoeken, mijn lichaam zegt niet voor niets h? ! Overigens kijk ik met mijn linkeroog nu niet helem??’l recht vooruit, maar het kan er mee door volgens de oogarts 😀
ja t zijn harde leermomenten ik weet t 🙁
maar je leert ervan en dat is het wel weer waard dan 😉
aan je foto’s te zien valt het wel mee met je ogen 🙂
@Remco, mijn camera stelt zichzelf scherp 😉 😉
Goed van je dat je op de rem trapt; ik vind het afgezien van je oogafwijking wel een leuke foto hoor..
@Marie-Claire, en lijk ik er nog een beetje op 😉 😉 (tenslotte heb jij me gezien) moeten we snel weer eens doen een fotowandeling
Ja, dat lijkt me een goed idee.. Moet wel langzaam want MC heeft nog steeds last (zij het steeds minder) van haar verdraaide knie.. Kunnen we niet een foto-fietstocht organiseren ofzo ? Fietsen lukt me namelijk een stuk beter.. 😀
Ennuh, ja, je lijkt er nog wel een beetje op maar ik moet wel erg ‘creatief’ met die kinderfoto zijn om je ‘nu’ over dit blonde ‘bob-lijntje’ heen te zetten zeg maar.. (zeg ik dat niet cryptisch en vooral warrig ?) 😉
Ondanks je oog, vind ik dat je een heel lief snoetje op de foto hebt!
Ik heb de laatste weken ook al steeds hartkloppingen en een zwaar gevoel, werk me ook te pletter iedere dag, werk tot half 8 ’s avonds (nog net niet zo lang als jij) je zet me wel zo aan het denken met je stress! Moeilijk om op de rem te trappen. Goed dat jij het wel hebt gedaan!. Zijn die steken nu wel over?
@Marianne, gelijk stoppen met zoveel werken, ik voel me nu een stuk beterder, hoewel ik nog steeds tutterende oren heb, maar dat kan ook komen van de harde muziek van het feestje van mijn zwager die de gezegende leeftijd van 50 heeft bereikt en wat erg gezellig was (hij speelt in een soul-band) en waar ik “enige” foto’s heb gemaakt . De steken zijn over, voel me ook een stuk beterder (goed opassen is het devies) blush
Gelukkig komen er nu periodes aan met veel vrij zoals Pasen, Hemelvaart, Pinksteren e.d. ook heb ik de week van 17 april vrij genomen,(seniorenverlof ;-)). Ik neem me iedere dag voor om op tijd naar huis te gaan, maar dan zijn er weer zoveel deadlines die echt af moeten, dat ik dat gewoon nooit red. Het is ook beter te minderen. Goed dat jij dat wel hebt gedaan!