Nu ik mijn Leermomenten maar weer eens van stal heb gehaald (omdat ik dingen die me momenteel dwars zitten van me kan en wil afschrijven) en ik nog steeds merk dat mij dat helpt, lees ik ook heel veel Leermomenten weer na omdat de Leermomenten lang in het stof hebben gelegen en enig opkalefater werk behoeven.
Niet alles werkt meer goed , maar het blijft grapvol om weer eens wat Leermomenten terug te lezen. Nu heb ik nog wel wat Leermomenten te gaan, want ik mijn eerste Leermoment was van 14 februari 2004, dus ik heb nog wel even werk om alles weer goed te krijgen, maar tegelijkertijd merk ik dat ik sommige dingen (zie ook dit logje) echt niet goed meer kan plaatsen wat ik daar nu mee bedoelde. Dat ik cryptisch kon schrijven wist ik al een tijdje, maar dat ik zo cryptisch kon schrijven dat ik het zelf niet meer begrijp is wel een kunst apart te noemen.
Ik heb al diverse malen te horen gekregen dat ik zo leuk en beeldend kan schrijven, misschien moet ik er eens over gaan nadenken om mijn memoires of een boek te gaan schrijven. Als het dan mijn memoires zijn kan niemand er een touw aan vast knopen en koopt geen hond het boek, dus kan ik misschien beter een boek gaan schrijven, laatst las ik een boek over een notariskantoor “Nieuwe geheimen van de notaris” van Johan Nebbeling.
Erg grappig en herkenbaar geschreven, maar dat ging over de cliënten en hun zaken niet over het werken op een notariskantoor. Ik werk vanaf 12 februari 1986 op een notariskantoor en kan mij nog als de dag van gisteren herinneren hoe het was toen ik voor het eerst in Heiloo aankwam. Ik wist niets van het notariaat, had geen idee wat een notaris deed. Alles was een stuk minder ge-automatiseerd zoals het nu is, mail hadden we niet, een pc hadden we niet, alleen een tekstverwerker. Alle dingen die nu zo als vanzelfsprekend worden ervaren waren er niet, sommige van mijn collega’s weten niet eens wat een fax is, dat er ook draaiknopjes aan een radio zitten.
Dat er vroegâh maar 3 radiozenders waren en 2 tv zenders en ook nog eens in zwart wit!! De techniek schrijdt voort, dat weet ik wel, ik kan het gelukkig aardig bijbenen, maar niet iedereen kan dat (of wil dat).
Ik ga er in ieder geval over nadenken 🙂