Vrijdagmorgen heb ik in alle vroegte mijn nieuwe Sigma zoomlens 12-24 mm opgehaald (alweer een rib uit mijn lijf, maar je moet wat over hebben voor je hobby).
Zeer tevreden heb ik ter plaatse de lens even mogen proberen en nadat ik vol verbazing door de lens had gekeken en ik had gemerkt dat de lens werkt (goed werkt), keerde ik weer huiswaarts, maar niet nadat ik nog even bij de winkel was gestopt om wat eten te halen voor de volgende dagen. Tenslotte waren de winkels pas op maandag weer open en hoewel ik niet veel eet de laatste tijd moest ik toch wat in huis hebben.
Ik wás erg blij met mijn nieuwe lens, maar in de winkel komende werd mijn stemming al snel niet zo erg blij. Waarom doen mensen op het allerlaatste moment zoveel boodschappen en waarom halen mensen die dagen zo vreselijk veel eten in huis ??
Ik had niet veel nodig, maar wat er in de meeste karren lag, daar kon ik ongeveer 1 week van eten.
Al in de rij staande verbeet ik mezelf, want ik had om ongeveer 1 uur een afspraak met een aardige meneer op het platteland en zoals het er nu naar uitzag zou ik dat niet redden.
Gelukkig is die aardige meneer ook niet zo van de tijd, zodat ik nadat ik de boodschappen had uitgeladen en mijn tas had ingeladen richting platteland kon keren, alwaar we na het nuttigen van een bakje koffie snel vertrokken naar Friesland.
Die aardige meneer zijn broer was jarig (een erg rare dag om jarig te zijn, maar je kan er niets aan doen als je op die dag bent geboren tenslotte) en nadat we alle spullen hadden uitgeladen bij die aardige meneer zijn ouders en de stapels oliebollen en appelflappen hadden bewonderd die de vader van die aardige meneer had gebakken togen we richting het huis van de broer van die aardige meneer.
Ik waande mij ongeveer in het buitenland, want alle mensen die er waren spraken Fries en dat kan ik -als West-Friezin zijnde- toch echt niet verstaan. Er werd wat in het Fries geparlevinkt en zo af en toe kwam er een “gewoon” Nederlands woord in voor, maar waar het over ging….???
Ik zou het echt niet weten. Gelukkig had de broer van de aardige meneer een lekker biertje (goed tegen de hoofdpijn van de vorige dag) en moest ik erg lachen om al die mensen die Fries spraken. Het was ook een erg grappig gezicht. Alles krioelde door elkaar, wie nu bij wie hoorde wist ik niet (en weet ik nog steeds niet), maar dat gaf niet, het was best gezellig.
Toen het nog wat drukker werd met mensen die ik niet kon verstaan vonden de ouders van die aardige meneer het tijd worden om naar huis te gaan alwaar het toch nog gezellig werd, omdat ik hen wel allemaal kan verstaan.