Al sinds het ontslagmoment van 2 weken terug ben ik aan het nadenken wat ik nu wil met de rest van mijn werkbare leven (en andere dingen), wil ik verder met dit vak (wat ik leuk vond, omdat ik er veel dingen bij mocht doen), wil ik toch kijken of ik wat verder kan met mijn fotografie, omdat ik nu meer naamsbekendheid krijg omdat ik mijn hoofd meer laat zien bij historische rally’s of wil ik iets verder in de ICT, daarbij mijzelf zeker wel realiserend dat men in deze tijd niet op mensen zit te wachten zonder diploma van mijn leeftijd.
De fotografie is een min of meer onzeker bestaan, maar gezien ik een leuke buffer krijg van aakaadee, en ik nog in de “oude weeweeregeling” val, heb ik volgens mij alle tijd om te ontdekken óf ik verder in de fotografie wil. Diep in mijn hart zou het voor mij het meest logische zijn dat ik mijn fotografie erbij doe, maar aan de andere kant is het ook wel erg leuk om al die rally momenten mee te maken, men komt op plekjes die je normaal gesproken altijd voorbij rijd omdat het in Nederland de gewoonte is om zo snel mogelijk van A naar B te rijden, dus ik hinkel nog steeds op 2 (of 3) gedachten. En van het ene rallymoment rol je vaak zomaar in het andere rallymoment. (Ik heb zelfs nu al foto’s morgen verzorgen voor een kerstkaart van de dhrc én kom met mijn foto’s in een blad genaamd Octane).
Nu is het in het geheel niet erg dat ik hinkel en ik weet ook dat ik -als mijn situatie anders was- ik voor een zekere onzekerheid had kunnen kiezen, maar mijn situatie is nu eenmaal niet anders, men moet (soms) zijn leven nemen zoals het nu eenmaal is, ik heb daar zelf voor gekozen, en hoewel ik het afgelopen jaar veel leermomenten/veranderingen heb mogen meemaken (en ik -en niet alleen ik- mijzelf soms wel eens verbaas over de gevoelens die ik krijg), ik gelukkig nog steeds goed kan omgaan met de situatie zoals die nu is, het (nog) niet anders zou willen (en dit is begrijpbaar voor maar 1 trouw lezertje van mijn weblog) ik het écht wel zou aangeven als ik het anders wil Anyway, ik dwaal af (zoals wel vaker), ik ben nog steeds aan het overpeinzen, ben nog steeds blij dat ik een specifiek mailtje de deur uit heb gedaan, als ik dát niet had gedaan, had mijn leven er echt heel anders uitgezien, dat is een ding wat zeker is.