Ook vandaag valt er weer genoeg te schrijven over het werkzame leven bij Notarin W. Mrs Boos was op voorhand al boos, (vertrok bovendien zo rond 1 uur in het geheel van kantoor), zodat alleen notarin W, collega A en ik nog over waren gebleven om het kantoor te “bevrouwen”. Het lijkt wel alsof notarin W elke vrijdag uitkiest om het 1 en ander aan ellende wat al maanden is blijven liggen over mij uit te storten om op te lossen, vandaag was alweer niet anders. Gisteren nog was notarin W plots een aantal uren weg van kantoor, verscheen vervolgens, waarna zij minsten 1,5 uur met de accountant ging zitten praten, terwijl ik dan denk, “ga aan je werk, pak al die briesende, boze telefoontjes op die ons op de receptie bekant elke dag bellen, maar nee, dat was kennelijk niet nodig, notarin W doet weer eens aan micro management.
Vandaag kwam de bestelling van een halve palet gewoon wit papier ten kantore, het moet nog steeds zuinig bij notarin W, maar toen de halve palet met wit papier was geleverd, daalde notarin W van de trap, het papier was plots van een ander merk, notarin W was daar niet blij mee, pakte een pak papier, ging dat voorzichtig open maken en sprak de onsterfelijke woorden dat het papier niet wit was, maar roze, waarop ik vervolgens de leverancier van het papier moest bellen, waarom we plots papier van merk X kregen in plaats van het “normale” papier. Papier is in mijn ogen papier, wit is wit, niemand merkt dat, maar nee, notarin W vind dát soort dingen belangrijker, dan mensen die maanden en maanden (en/of jaren) op hun spullen moeten wachten, daar moet aandacht aan besteed worden. De meneer van de bestelling vertelde mij vervolgens dat de leverancier van het “oude” papier failliet was, en dat zij naar de beste plaatsvervangende papier leverancier hadden omgekeken.
Ik denk dan: “ga aan je achterstallige telefoontjes werken, houd je niet bezig met de “kleur of niet kleur” van het papier, ik heb elke keer last van plaatsvervangende schaamte”. Vandaag bijvoorbeeld moest ik plots concepten verzenden waarvan ik al een brief had gemaakt op 28 juli ! dat is bijna 2 weken terug, deze lagen plotseling in het postboek, terwijl ik zeker wist dat ik die er niet in had gestopt, maar notarin W legt deze concepten met brief dus gewoon net zo gemakkelijk in het postboek. Ik vind dat niet kunnen en krijg echt last van plaatsvervangende schaamte, maar tegelijkertijd heb ik mijzelf wel voorgenomen om niet meer zo hard te hollen voor notarin W het heeft toch geen zin, zij blijft voortborduren op haar werkwijze, dit gaat niet veranderen, mensen blijven boos, blijven briesen, ik had nog goede hoop dat ik er verandering in kon gaan brengen, maar daar ben ik vanaf gestapt, ik brand mijn handen er niet aan, beloof niets meer, de notarin zoekt het maar uit. Hopelijk krijgt een leuk telefoontje van donderdag een vervolg en kan ik snel vertrekken van het kantoor van notarin W, liever langerder reizen dan nog langerder op het zielige kantoor van notarin W te moeten verblijven.