Ik ben eruit, de aardige visite “ruikt” het wanneer het even nodig is om contact op te nemen om “langs te komen”.
Wegens het meelezen van mijn wereldberoemde nichtjes kan ik vanzelfsprekend niet erg ingaan op datzelfde “langskomen” natuurlijk, maar wat wel weer blijkt uit mijn gevoel is dat datzelfde “langskomen” weer even nodig is en dat de visite welkom is om “langs te komen” 
Ik merk ook dat ik soms wel zou willen dat de visite wat vaker “langskomt”, en wat meer aandacht aan me besteed, maar ik ken mezelf maar al te goed, als de visite wat teveel aandringt om “langs te komen”, vind ik ook al weer gauw dat de viste hengelt, dus eigenlijk is dit precies goed, en het houd de spanning erin, ik leer, maar de visite leert ook in de loop der jaren (uit de archieven van zo’n 4 jaar terug blijkt dat de visite vroegâh veel vaker prangend aan het hengelen was om “langs te kunnen komen”) 🙄
Een echt leermoment (maar dan cryptisch) 
*geestig*..
Ik denk dit te snappen.. 😀
Ik moet zeggen dat de term ‘wereldberoemde nichtjes’ mijn nieuwsgierigheid ook wel prikkelt.