In februari schreef ik in dit logje dat ik mijn leven eens aan het overpeinzen was, in verband met het warretje waar ik toen in was, wegens het ontmoeten van een aardige meneer (die na 2 dates al vond dat ie “vreemd ging”), iets wat niet kon in mijn ogen, de beste man was weduwnaar.
Afijn, ik overpeins nooit zolang mjin leven dus mijn niet zo erge “geraniumleven” kabbelde vrolijk voort, met af en toe een bezoek van een aardige visite. Tót gisteren.
Gisteren zou ik met oud-collega M die in M woont gaan eten en stappen. Ik ben haar aangenomen moeder (ik ben dubbel zo oud als zij dat is), zij is mijn aangenomen dochter, maar vanaf het begin dat zij bij ons op het werk binnenstapte klikte het tussen ons. Zij heeft dezelfde soort humor als ik dat heb en nu ze een heuse “grotemensen baan” heeft (ze heeft gestudeerd voor ergo-therapeute en tijdens haar studie werkte ze bij ons om wat extra geld te verdienen) zie ik haar niet zo vaak meer, maar dat is niet erg, als we elkaar zien is het altijd leuk en gezellig.
M. tennist en speelde gisterenmorgen in de kwarfinale van een toernooi, waarbij zij gisterenmorgen won en dus automatisch ’s middags nog een wedstrijd moest spelen, (eni k dus besloot om te gaan kijken voordat we gingen eten en stappen) waarbij ze dan vandaag de finale zou kunnen spelen indien zij gewonnen had. Helaas heeft ze verloren, samen met haar tennispartner meneer E en die meneer E bleek een aardige single meneer te zijn van precies de goede leeftijd, met/zonder kinderen, erg humorvol en gezellig. Hij denkt precies hetzelfde over kinderen als ik, kinderen zijn best leuk, maar na 1 uurtje kan je ze weer lekker terugschoppen naar hun ouders 😳
Meneer E en ik raakten aan de praat en meneer E maakte best wel enige indruk, zelfs misschien wel zo’n indruk dat ik een ietsepietsie geneigd ben om -als het antwoord van meneer E op een smsje wat mijn oud-collega M heeft gestuurd (waarvan ik de inhoud niet ga vermelden) een dusdanige inhoud heeft- op mijn “vergevorderde” leeftijd toch nog eens “verstandig” te worden.
Afijn, de tijd zal het leren, meneer E kijkt kennelijk niet vaak op zijn foon, want ik heb nog niets mogen vernemen van mijn oud-collega M 
====================================================
Update, het antwoord van meneer E was van dien aard dat ik een “beetje” verstandig ga doen. Wat inhoud dat ik al mijn vage internetcontacten ga laten vervagen.
De aardige visite mag nog wel even blijven 😳 (wij hebben nu eenmaal een speciaal plekje voor elkaar). Maar soms denk ik wel een dat de aardige visite wel wat vakerder mag langskomen (hoewel ik nog niet weet of ik dat ook daadwerkelijk wil) voordat ik weer ga denken dat de aardige visite gaat hengelen. Daar moet ik nog even over “nadenken”