Sinds begin van het vorig jaar reis ik regelmatig met de trein naar mijn werk. In het begin had ik er een vreselijke hekel aan, al die mensen dicht opeengepakt in de trein, maar sinds de nieuwe dienstregeling gaat het een stuk beter. De trein rijdt rechtstreeks van het Grote Berenbos naar Amsterdam Sloterdijk en sinds die tijd is het een stuk rustiger in de trein (als de trein tenminste rijdt, maar dit terzijde). De afgelopen maanden heb ik regelmatig sjans in de trein en ik merk aan mezelf dat dat mijn dag weer goed maakt. De hele dag moet ik er nog een beetje om lachen als ik weer zo’n man heb gezien die via de ruiten en/of over de krant heen zit te sjansen. Voorheen deed ik of ik het niet zag, maar de laatste paar weken merk ik dat ik ook wel eens zit te sjansen. Wat kunnen ogen toch een hoop zeggen.
De afgelopen weken/maanden ben ik er eens op gaan letten en je ziet vaak dezelfde mensen in de trein, de ene zit verveeld naar buiten te kijken, de ander leest de spits of de metro, de derde doet alsof hij/zij slaapt en ga zo maar door.
Regelmatig kom ik de laatste tijd dezelfde man tegen die -hoe toevallig- ook in Amsterdam Sloterdijk moet uitstappen. Laatst zat hij tegenover me en toen moest ik al een beetje grijnzen. Ik ben van plan om hem de volgende keer een brede vrolijke grijns te geven , en wie weet ….