dinsdag 13 juli 2004
Doordat ik een snood plannetje aan het uitwerken met mijn date (hij die nooit kon en zo plotseling opeens wel kan), terwijl ik dacht dat hij voorlopig nog even niet kón (maar ook dat “probleem” is al weer sneller als het licht verholpen), zodat het er ooit nog wel eens van zal komen dat mijn date en ik beiden kúnnen, had ik van de week in een vervelend bui, ergens een account aangemaakt, had ik iedereen toegevoegd als vriendje, met de ene rotopmerking na de andere, maar gezien het feit dat men mijn humor niet snapt, niet wil zien, of echt werkelijk waar zó vreselijk dom is, krijg ik weer het ene na het andere jankmailtje in mijn mailboxje.
Men wil mij leren kennen, men wil dat ik mail, men bedankt mij voor mijn postieve reacties, terwijl dat helemaal niet zo bedoeld is en naar mijn weten toch ook niet zo overkomt, moet ik dan nóg erger worden ?? Schijnbaar wel, maar ik heb mijn opmerkingen laten lezen aan iemand anders en die lag toch constant weer gestrekt achter het toetsenbord. (En nee, ik vertel niet wat voor een account, ik wil nog wel iets voor mezelf houden)
Ik had het er vandaag nog met een collega over, wat zijn sommige mannen op het internet toch gefrustreerd en wanhopig bezig en wat kan je als vrouw (als je dat zou willen) veel gekken zover krijgen dat ze bijna alles voor je doen.
Mijn washokmeneer bijvoorbeeld heeft mij net een wanhopig mailtje gestuurd dat hij -helaas voor hem- niet zoveel kan msn’en omdat moeder de vrouw thuis is en hij niet de hele pc voor zich alleen heeft. Nog eventjes en ik heb hem zover dat het hem niet eens meer kan schelen als moeder de vrouw erachter komt
Vanzelfsprekend ben ik een net mens van mezelf en zou dat nooit doen (grinnik), maar ik zou het wel degelijk kúnnen doen
Kusje van Yogi die weer even verder gaat met gallen en wiebelen (maar dit weer geheel offtopic, welke opmerking dan weer alleen word begrepen door maar 1 persoon)