Ik vrees dat er vanaf morgen een tijdje een “daverende” stilte zal zijn op dit weblogje, en hoe lang dit zal duren, valt nog helemaal te bezien.
Misschien is de stilte morgenavond wel doorbroken, omdat het niet gezellig was met de Aussie, (wat ikzelf waag te betwijfelen) en misschien duurt de stilte wat langer, omdat het zo gezellig is met de Aussie dat ie vanzelf wat langer blijft.
Van mij hoeft hij niet weg, dus dat is geen probleem, vind het wel weer eens gezellig een man in huis die me lief opwacht met mijn pantoffeltjes en mijn krant en die voor het eten zorgt (grijns, omgekeerde wereld).
Ik zie wel wat er gaat gebeuren allemaal, laat het allemaal op me af komen en zie wat er van komt, en ik denk ook zelf dat het feit dat ik er zo relaxt mee omga, het relaxte gevoel wat ik van de Aussie heb ook wel goed doet.
We zullen zien en word vast -ooit- wel eens vervolgd.
