Zoals de trouwe lezertjes van mijn logje weten moest ik vanmiddag naar de fysio voor mijn eerste fysio”sessie”. Ik had me al ernstig voorbereid op veel marteloefeningen en veel pijn, maar -na een inleidend gesprek- en wat vragen van mijn en zijn kant, dat viel gelukkig erg mee.
Eerst ging de fysio aan de slag met mijn arm om te proberen hoever ik kán met mijn pols en hand (niet ver, want alles is verstijfd), daar waar ik met rechts 90% kan, kan ik met links maar 20%. Maar toch, na wat zachtjes masseren kón ik toch wel wat meer, ik voelde dat zelf ook.
Momenteel doet het even verdomde zeer, dus ga ik zo direct even bank- tv-hangen, maar ik (en de fysio) heb(ben) toch goede hoop dat mijn pols het voor een groot gedeelte weer bijna geheel zal kunnen. Ik zal vast niet álles meer zo makkelijk kunnen, maar.. ik ben wel van plan om mijn spieren die 7 weken niets hebben gedaan en dus erg ingekrompen zijn weer dusdanig te rekken en te strekken dat ik weer veel zal gaan kunnen. Kan er toch nog iets in mijn geranium leven 😛
Nâh, fijne avond en fijn dat het meeviel..
over een paar jaar kan je weer alles met die hand/pols/arm 😉 t heeft tijd nodig
Misschien wordt er een volgende keer wel gemarteld. Ik hoop het eigenlijk niet voor je 😉
Hopelijk gaat het ‘vanzelf’ wel weer beter.
@Willemvk, je hebt gelijk, de “marteling” is gisteren ingezet, kwam ook wel doordat ik weer eens (het zal niet zo wezen) te enthousiast was 👿